Riet- en watervogels kijken

We hoorden van kennissen dat het nu een prima tijd is om rond het Lauwersmeer water- en weidevogels te bekijken.
Dat leek ons een leuke dagbesteding, dus vroegen we twee vrienden of ze zin hadden om mee te gaan, waarna we een dag gingen plannen.
Door allerlei omstandigheden konden we alleen donderdag of over een maand...
Het werd dus donderdag, helaas met z'n drieën in plaats van vier.

Het noorden zou bijna de hele dag in een regenzone liggen, dus we besloten om naar het midden van het land te gaan, waar het zonnig zou zijn.

Ik had een paar jaar geleden veel riet- en weidevogels gezien in de driehoek A28 - N301 en het Nuldernauw, dus globaal tussen Nijkerk en Zeewolde.
We konden daar wel eens gaan kijken. Als de harde wind ons te veel parten zou spelen, konden we uitwijken naar de bossen van de Veluwe.

Zo gezegd, zo gedaan.

Nou, het was een geweldige dag. We hebben van alles gezien, wat zich uitte in alleen bij mij al 430 foto's....

We voelden ons een hele Piet met onze camera's. Toen er nog geen twee minuten na aankomst bij een parkeerplaatsje langs de dijk een auto stopte waaruit twee mannen kwamen met fotomateriaal ter waarde van een middenklasser, voelden we ons op slag net kinderen die met een speelgoedcamera op pad zijn.
We lieten ons echter niet uit het veld slaan: het zag er in ieder geval naar uit dat wij meer plezier hadden.
Desgevraagd vertelde een van de mannen (terwijl hij uit alle macht vermeed om naar onze camera's te kijken) dat er in het riet wel baardmannetjes, rietgorzen en rietzangers zaten, en dat de weidevogels meer richting de Alersteeg te vinden waren.

De mannen liepen naar links, dus gingen wij naar rechts.
Na wat heen-en-weer gelopen te hebben, kozen we een zitplaats tegen de dijk om af te wachten waar de vogels zich zouden laten zien. We hoorden ze prima, maar ja, dat kun je niet in een foto vastleggen...

Ons wachten werd beloond. Niet dat we al die rietvogels zagen, we moesten het doen met rietgorzen en een rietzanger, maar er waren genoeg andere vogels te zien.

We bleken overigens op een prima plek te zitten: vlak bij het nest van rietgorzen. We zagen het nest niet, maar de gorzen kwamen steeds met voer aanvliegen en streken dan op een tak bij ons in de buurt neer.

Kennelijk wisten de pro's dat ook, want na een paar minuten werden we omringd door een groep 'serieuzen'.

Na een kwartiertje kregen we stijve ledematen en besloten we richting de weidevogels te gaan.

Dat was pas écht genieten. Het verslag daarvan komt in een volgende blog, anders wordt deze veel te lang.

De gierzwaluwen zijn ook al terug.


Áls je de rietvogels al ziet, zie je ze meestal zo:
achter stengels, en dan ook nog heftig zwaaiend in de...


...wind.


Dit is het gebiedje.


Een fuut recht van achteren.
Als je goed kijkt (klik op de foto), zie je hoe dicht de poten bij elkaar zitten.
Niet aan de zijkant zoals bij gewone (roeiboot)eenden, maar achteraan, als een buitenboordmotor.
Zo kan hij goed achter de vissen aanjagen.


Zij zijn groot en wij zijn klein....
(Die dames met het grijze haar hoorden niet bij ons.)


Een jonge zilvermeeuw.


Een noordse stern of visdiefje. Deze soorten zijn nauwelijks te onderscheiden.
Ik denk een noordse stern (omdat de vleugelpunten lichtgrijs zijn).


Môgge dames...


Een kokmeeuw.


Brandganzen.


Een broedende zwaan.




Rechts vliegt een tureluurtje.


Een rietgorsmannetje.
Het vrouwtje heeft een bruine kop.


De wind blaast zijn kopveren rechtop.


Een slobeend.


Heel knap hoe een vogel op een zwiepende riethalm kan blijven zitten.


Even gapen.

We waren hier klaar en gingen richting de weidevogels.
Dit is een oud gemaal dat nu als woonhuis in gebruik is.


Hier moeten ze zitten...


Speuren....

Wordt vervolgd...

Populaire posts van deze blog

Vlinders in Frankrijk

Een fazant in de tuin!

Je kunt nu je Chromebook ontgrendelen met een pincode