De blog van René Stout

Nou ja... zo maar een dag.... mijn kleinzoon heeft gisteren zijn eerste levensjaar voltooid. En dat gingen we vieren. Voor de annalen: het had ondanks de hogere temperaturen overdag toch weer zo hard gevroren dat er wat ijs op de vijver lag. In een heel mooi patroon... In de loop van de ochtend hoorde ik een grote lijster zingen. Nu begint de lente echt! In de middag waren we, samen met onverwacht veel anderen, op Tibors verjaardagsfeest. Op de terugweg hebben we genoten van de uitgestrektheid en stilte van het Kootwijkerzand. Ik heb overigens nooit geweten dat wij onze eigen Sfinx hebben.... Na een prachtige zonsondergang en een heerlijke pannenkoek in het Pannenkoeken Restaurant Kootwijkerduin reden we voldaan terug naar het rustige Drenthe. De foto's van het Kootwijkerzand zijn van Henny en van mij. Een bijzonder patroon in de... ijsgolven? Een grote lijster zit voluit te zingen. Tibor 1 jaar. Hiep hiep hoera!!! Een panoramafoto van het K...

Gisteren had ik het met iemand over het immense heelal, en dat ik eens een filmpje had gezien waarin duidelijk werd hoe nietig wij op Aarde zijn, alleen al in ons eigen zonnestelsel. Na wat rond zoeken vond ik het filmpje. Het was nog indrukwekkender dan ik in mijn herinnering had: als je ons zonnestelsel op schaal maakt, met als uitgangspunt de Aarde zo groot als een stuiter, is de Zon een bal van anderhalve meter doorsnee, 176 meter van de Aarde vandaan (in werkelijkheid 8 lichtminuten of een kleine 150.000.000 km) en is de middellijn van het zonnestelsel ruim elf kilometer! To Scale: The Solar System from Wylie Overstreet on Vimeo .

Vanmiddag hebben we in de buurt van het Koelevaartsveen gewandeld, aan de noordwestkant van het Dwingelderveld. Daar begonnen we tenminste met de blauwe route. We hadden zo veel te zien dat we op een gegeven moment de blauwe paaltjes over het hoofd zagen en flink te ver naar het oosten liepen. Geen probleem: daar was het ook prachtig. En: als we daar niet geweest waren, had ik nu nog steeds geen foto gehad van het goudhaantje. Het goudhaantje is de kleinste vogel van Nederland. Je hoort hem vaker dan dat je hem ziet: hij struint met zijn soortgenoten, en ook vaak met wat mezen erbij, door de boomtoppen van vooral naaldbomen. De troep houdt contact door voortdurend heel hoge piepgeluiden te maken. Ze zitten geen seconde stil, en het is dan ook vrijwel onmogelijk om ze fatsoenlijk op de foto te krijgen. Vanmiddag kwamen ze ook wat lager in de bomen, en ik kreeg zowaar een paar keer een goudhaantje in de zoeker. Maar dan ben je er nog niet: de autofocus werkt tussen al die takken ...