Altijd weer dat Dwingelderveld...
Tja, dat krijg je als het Dwingelderveld drie kilometer van je huis begint: dan wordt het een verlengstuk van je tuin en ben je daar regelmatig te vinden. Zo ook gisteren. Gisterochtend maakt ik alleen een rondje en kwam ik wat leuke dingen tegen. Gistermiddag togen we samen naar het Kloosterveld. Dat is het gebied achter het bezoekerscentrum dat een jaar of zes geleden is afgeplagd en is ingericht als waterberging. In de winter kan het Kloosterveld zo maar een halve meter onder water staan, maar de afgelopen drie zomers was het er gortdroog. Dat heeft natuurlijk invloed op de planten en dieren die daar leven. Zo op het eerste gezicht is het Kloosterveld een grote, kale vlakte waar weinig te beleven valt. Loop je er echter doorheen en geef je jouw ogen goed de kost, dan valt er heel veel te beleven. Zo ook gistermiddag. Toen we van huis vertrokken, was de lucht grijs van de bewolking. Een mooie zonsondergang zat er niet in, dachten we. Niet erg: ook zonder een mooie zonsondergang zou h