Posts

Posts uit augustus, 2014 tonen

Bij na

Afbeelding
Na de nachtbloei van de teunisbloemen kwamen de bijen van de buren kijken of er nog iets over was. Genoeg, zo te zien aan de volle stuifmeelkorven aan de pootjes... Het was leuk om te zien: eerst kwam er één bij de bloemen verkennen. Een paar minuten nadat zij (altijd een zij) was teruggegaan naar de kast, kwamen er een stuk of vijf helpen. De eerste bij had goed verteld waar nog wat lekkers in de buurt was te vinden! De korfjes al aardig vol, maar toch nog proberen of er meer bij kan... Jammie!!!

Weer of geen weer?

Afbeelding
Onderweg naar de molen doemde er aan de horizon een inktzwarte lucht op terwijl ik in de zon reed. Dat was een foto waard, vond ik, dus stapte ik uit om het beeld vast te leggen. Nog geen vijf minuten later reed ik diezelfde bui in. Het water kwam met bakken uit de hemel. Ik stopte en maakte wederom een foto. Bij de molen aangekomen, ongeveer vijf minuten daarna, stond de molen in het middagzonnetje droog te dampen. In de loop van de middag moest ik de molen een paar keer stil zetten en aan de bliksemafleiding leggen, zo heftig werd het zo nu en dan. Later, toen ik weer thuis was en we zaten te eten, zagen we een prachtige regenboog. Wat een interessante weerdag was het vandaag!

Het Dwingelderveld rond zonsondergang

Afbeelding
Afgelopen donderdag zijn we met de fotoclub naar het Dwingelderveld geweest. Het was prachtig weer en de heide bloeit, dus waarom zou je dan in een zaaltje gaan zitten? Henny wist een mooie plek om de Zon onder te zien gaan. We waren met acht mensen. En genoten dat we hebben! Hieronder een paar foto's. Ik heb er natuurlijk ook een fotoalbum van gemaakt. Het had een beetje geregend... Ree en mens, de twee grootste bewoners van het Dwingelderveld (op de koeien en schapen na). Nu Drenthe ook groot wild vanaf de Veluwe toelaat, verwachten we binnen een paar jaar ook edelherten en wilde zwijnen. En dit is een van de kleinere bewoners: de kleine watersalamander. We zagen er tientallen, vooral op het betonnen fietspad bij de weg. Dat was nog lekker warm... De zonsondergang werpt haar schaduw vooruit... Genieten van de wijdsheid en de rust. Tijdens de vlucht gevangen door een heidestruikje. We konden van een zeldzaam mooie l

Vergeten woorden: tectyleren

Een paar dagen geleden was mijn oudste dochter met haar man op bezoek. Ik weet niet meer hoe het gebeurde, maar op een gegeven moment gebruikte ik het woord tectyleren. Ze keken me wat wazig aan. Toen begreep ik dat niet alleen in de computerwereld veel verandert, maar dat ook 'gewone' dingen komen en gaan. Weet je het nog? Vroeger had je auto's die niet ouder werden dan vijf jaar doordat het chassis en de carrosserie doorroestten. Je had toen nog geen zeven jaar garantie op de auto zelf. Verzinken en andere manieren om roest tegen te gaan (allerlei elektrolytische baden en coatings) bestonden nog niet. De enige manier om langer van je auto te kunnen genieten was om hem te laten tectyleren. Tectyl was een product van de firma Valvoline. Het werd in de holle chassisbalken geïnjecteerd en tegen de onderkant van de auto en in de wielbakken gespoten. Je kon het ook met de kwast opbrengen. Je moest het iedere twee jaar herhalen, anders kreeg je toch roest. Tegenwoordig ho

Teunisbloem: de seriebloeier

Afbeelding
Al sinds juni staan de teunisbloemen te bloeien. De teunisbloem komt oorspronkelijk uit Amerika en is rond 1700 naar Europa gebracht. Inmiddels is hij hier helemaal ingeburgerd en vind je hem overal. Ook in tuinen doet hij het goed. Meestal zie je hem op voedselarme terreinen en in wegbermen. Op voedselrijke gronden heeft hij vaak te veel concurrentie van andere planten. Hij heet teunisbloem omdat hij rond de dag van St Antonis (13 juni) begint te bloeien. Hij gaat daarmee door tot midden november. Zijn wetenschappelijke naam suggereert dat je er ezels mee kunt vangen (doordat hij giftig is). Tegen de avondschemering gaan er per stengel (soms wel zes per plant) drie tot vijf bloemen open die dan door nachtvlinders worden bezocht. Iedere bloem produceert een zaaddoos met ongeveer 200 zaadjes, waarvan je de medicinaal interessante teunisbloemolie kunt maken. Als je even rekent: van midden-juni tot midden-november op zes stengels vier bloemen á 200 zaden maakt ongeveer 5 maanden *

Kolibrie

Afbeelding
Nee, het gaat hier niet over dat kleine vogeltje dat al vliegend nectar uit bloemen zuigt, maar over een vlinder die precies hetzelfde doet en daarom kolibrievlinder heet. De kolibrievlinder is een nachtvlinder uit de familie van de pijlstaarten en vliegt meestal overdag. Tja: een beetje lastig: overdag vliegende nachtvlinders. Waarom heten dat dan niet gewoon dagvlinders? Dat zit zo: dagvlinders hebben knotsjes aan het eind van hun antennes, en nachtvlinders niet. Dat is ooit afgesproken. Zo simpel is het. Maar even terug naar de kolibrievlinder. Die zat (beter: vloog) gisteren ineens in onze tuin. Ik had al gehoord dat meer mensen hem gezien hadden. Bij ons deed hij uitgebreid de lavendelstruiken aan. Een prachtige, snelle vlinder die nauwelijks langer dan een seconde stil hangt. Erg lastig om op de foto te zetten, dus. Toch heb ik een paar leuke plaatjes kunnen maken.

Hèhè, eindelijk dicht...

Afbeelding
Ik heb er lang tegenop gezien want ik had eigenlijk geen idee hoe ik dit aan moest pakken. In december 2012 (!) hebben we de schoorsteenmantel gesloopt en een gaskachel geplaatst. Bij het slopen bleek dat de vorige bewoners, die de heteluchtverwarming hadden vervangen door CV, de gaten in het plafond nogal provisorisch hadden gedicht. Ik trof een mengeling aan van plankjes, bakstenen, krantenpapier, een scheef gestorte plaat beton en wat dikke spijkers. Dit betekende dat we het plafond niet mooi strak konden krijgen. We moesten dus een alternatief bedenken. Dan ga je niet over een nacht ijs. En áls je dan iets bedenkt, moet het ook uitvoerbaar zijn. Nu dus, ruim anderhalf jaar later, heb ik eindelijk de moed verzameld om een constructie te maken die de oneffenheden in het plafond maskeert, stevig is en er ook nog eens aardig uitziet. Het is een element geworden van gipsplaten, met op de juiste plaatsen ribben voor de montage. Samen met Gerard kreeg ik het ding fatsoenlijk gep