Lente in het Dwingelderveld: zonnende adders
Het beloofde een mooie dag te worden, dus kozen we er vandaag voor om met de fiets naar Ruinen te gaan in plaats van met de auto.
Zo konden we meteen ook even langs de adderwal bij de radiotelescoop langs. De adders waren alweer gesignaleerd, en met dit lekkere zonnetje zat het er dik in dat wij er ook een paar te zien zouden krijgen.
Ja hoor: we zagen er drie. Het blijft altijd weer een verrassing of en waar we ze zien.
Het waren mannetjes, die komen wat vroeger in het jaar buiten dan de vrouwtjes.
Verderop zag Henny nog een vreemde vogel boven in een boom zitten.
Het bleek een mannetjes klapekster te zijn. Die zie je ook niet vaak.
Zo konden we meteen ook even langs de adderwal bij de radiotelescoop langs. De adders waren alweer gesignaleerd, en met dit lekkere zonnetje zat het er dik in dat wij er ook een paar te zien zouden krijgen.
Ja hoor: we zagen er drie. Het blijft altijd weer een verrassing of en waar we ze zien.
Het waren mannetjes, die komen wat vroeger in het jaar buiten dan de vrouwtjes.
Verderop zag Henny nog een vreemde vogel boven in een boom zitten.
Het bleek een mannetjes klapekster te zijn. Die zie je ook niet vaak.
Zoek de adder....
(precies in het midden.)
Adders zijn best klein.
De vrouwtjes wegen maar 100 gram, mannetjes nog minder.
Veel langer dan 50 tot 70 cm worden ze niet.
Ze zijn zo'n twee cm dik en vallen nauwelijks op tussen de bladeren en het gras.
Daar ergens zit er een...
Deze lag mooi midden in het gras tussen de eikenbladeren.
Een prachtig getekende kop!
Ook de schubben zijn het bekijken waard.
Adders hebben veel verschillende soorten schubben.
Wikipedia vertelt hier meer over.
Mannetjes-adders zijn kleiner dan vrouwtjes
en hebben een scherper afgetekende zigzaglijn op de rug.
Ook de zijkant is mooi getekend.
Je kijkt er heel gemakkelijk overheen.
De klapekster.
Het mannetje is grijs-wit, het vrouwtje bruin-wit.
Het masker is een goed en duidelijk kenmerk.
