De blog van René Stout

Niet alleen in de Kroondomeinen is veel te zien, ook op het terrein bij Paul is genoeg te beleven, al is het op een andere schaal. De pinda's trekken nog steeds veel dieren: koolmezen, groenlingen en grote bonte spechten (een gezin met drie jongen!) halen de pinda's uit de container en op de grond vind je dan roodborst, vink, merel en bosmuis om de kruimels op te ruimen. Merels, zanglijsters, hout- en tortelduiven en de eerder genoemde vogels zorgen voor een voortdurend concert. Alleen tussen kwart over elf 's avonds en vier uur in de ochtend is het stil. Als je tenminste de uilen en de nachtzwaluw niet meerekent die aan de overkant van het zandpad boven de heide en langs de bosranden acte de présence geven. De nachtzwaluw zit er al jaren. Iedere keer als ik hem hoor, word ik acuut blij. Verder staan er natuurlijk allerlei planten en grassen, waarvan de bitterzoet me dit jaar het meest opviel. Een bijzondere vondst was de larve van een Aziatisch lieveheersbeestje di...

Ik bivakkeer een paar dagen met mijn hangtent in de tuin van Paul. Ik heb de fiets bij me, dus ik kan me lekker uitleven op de Veluwe. Dat deed ik dus meteen de eerste middag. Ik had speciaal een groen shirt aangetrokken en een donkere broek om zo weinig mogelijk op te vallen. Ik fietste van Speuld naar Elspeet, kocht daar een portie kibbeling voor onderweg bij het visstalletje uit Urk en ging richting het voederweitje dat ik nog kende van ruim veertig jaar geleden. Natuurlijk deed ik rustig aan: ik wilde me daar aan het begin van de avond installeren met mijn hangtentje-voor-onderweg en dan zou ik wachten op de dingen die komen gingen. Op weg daarnaartoe zag ik al van alles. Eenmaal daar aangekomen, zocht ik een gunstige plek uit: goed op de wind, zodat ze niet zouden schrikken van mijn geur en die van de kibbeling, mooi uitzicht op de voederwei (inmiddels een hooiland) en met zicht op de waterpoel, waar ongetwijfeld dieren zouden komen drinken. Ik keek waar de wissels (dierenp...

Gisteren zijn we met de fotoclub Tiendeveen naar Schiermonnikoog geweest. Dat was een geweldig succes, niet in de laatste plaats dankzij het perfecte weer. Uiteraard heb ik weer heel veel foto's gemaakt. Ik heb nu even geen tijd om ze allemaal uit te zoeken, maar gelukkig heeft meneer Google er al een verhaal van gemaakt. Dat geeft een aardige indruk. Hier dus het verhaal .

Deze vond ik in mijn spam. Gelukkig waarschuwt Google luid en duidelijk. Je weet het: banken sturen nooit van dit soort mailtjes, dus: "Doe dicht, bel uw bank".

Hij bloeit weer: de hoya carnossa (wasbloem). Hoe oud hij is, weet ik niet, maar de veertig jaar haalt hij wel. Ik kan me mijn ouderlijk huis niet herinneren zonder hem en de laatste tien, vijftien jaar staat hij bij mij. Ieder jaar weer staat hij in bloei. En ruiken dat-ie doet!!!

We zijn een week in Engeland geweest. Dat hadden we hard nodig. Even geen zorgen, geen agenda, geen telefoonbereik en geen internet. Ontspannen met de boot heen en terug en in de tussentijd genieten van de gastvrijheid van vrienden en de rust op een camping. Genieten van het mooie land en de vriendelijke mensen. Google heeft er een fotoboek van gemaakt dat ik - uiteraard - hier en daar heb aangepast. Excuses: de link naar het fotoboek werkte niet. Nu werkt hij wel. De link naar het fotoboek

Zo, we zijn weer terug. We waren een week in Engeland. Daar komen binnenkort wat foto's van, uiteraard. Aangezien je de Maan overal kunt bekijken, en ik best trots ben op dit plaatje, krijgt deze foto een eigen bericht. Ik heb hem genomen met mijn Panasonic Lumix DMC-FZ1000 in de scenestand "Nachtopname uit de hand". Ik had belichtingscorrectie op -5 gezet om te voorkomen dat de Maan in de zwarte lucht te fel zou worden. Ik heb niets aan de foto bewerkt, behalve dat ik hem bijgesneden heb. Ik vind hem wow !

myaccount.google.com Hier kun je alles instellen wat met jouw privacy en beveiliging te maken heeft.

Vanmiddag was het lekker weer, dus konden we met onze gasten in de tuin eten. Monique had lekker Grieks gekookt. Tijdens het eten kregen we bezoek van een koolmees die druk op zoek was naar eten. Hij ging van de struik naar de grond naar het kozijn en ineens naar de rugleuning van een van onze stoelen. Toen verdween hij weer. Even later was hij weer terug. We hadden een restje over en zetten het betreffende bord op de grond. En ineens zat hij daarvan te eten! Toen hij weer even weg was, zette ik het bord op mijn schoot. Ik moest denken aan mijn jeugd, waar we in het Zuiderpark in Den Haag ieder weekend de mezen uit de hand gingen voeren, en waar in het park Clingendael de eekhoorntjes op je schoot pinda's zaten te peuzelen. Deze mees leek familie in Den Haag te hebben, want hij (dat zie je aan zijn brede stropdas) zat ineens op mijn knie bij het bord! Zoiets hebben we hier nog niet beleefd. Je maakt wat mee in Tiendeveen (had ik dat al niet eerder gezegd?) Netje...

Zaterdag gingen we nog even bij Paul langs. Daar kon ik deze grote bonte spechtenman op de foto zetten. Mannetjes hebben een rode nek, Vrouwtjes een zwarte. Jongen hebben een rode pet.