Kleurenpracht in het Mantingerveld
Gisteravond was een perfecte avond om nog even een rondje te fietsen. Het was vrijwel windstil, mooi om foto's te maken van klein spul, en de uitbundige bloemenpracht op velden en akkers zorgde voor een voortdurend wisselende geursensatie (sorry mam...)
Het mannetje grauwe klauwier zat ook te genieten.
En overal zag je de rupsen van de Sint Jacobsvlinder.
Inderdaad: op het Jacobskruiskruid.
Hier en daar zag je een zwarte vlek: een atalanta die een slaapplaats gevonden had? Of zat hij de laatste zonnestralen op te vangen?
De velden met bloeiend Jacobskruiskruid.
De Nederlandse variant van de Franse zonnebloemen?
Een lieveheersbeestje.
Niet scherp, maar de foto geeft wel een indruk van de kleine zonnedauw,
waarvan de kleverige druppeltjes glinsteren in de avondzon.
Ook de waterjuffers hebben een plekje voor de nacht gevonden.
Ik blijf het een prachtig plantje vinden: dophei.
En dan valt je oog ineens op de stijve ogentroost.
Ook zo'n schoonheid.
Van alles wat.
De mensen in die luchtballon hadden vast ook de avond van hun leven.
Ja hoor: de wilgenroosjes zijn er ook weer.
Meeuwen onderweg naar hun slaapplaats.
Een prachtige zonsondergang.
Dit spinnetje hangt, gezien de gaten van eerdere vangsten,
op een prima plek.
Ook voor een foto.
Het is weer eens wat anders dan een meeuw, huilende wolf of
cactus voor de Zon...
Daar gaat-ie.
Als je je dan omdraait, zie je dit.
Op weg naar de rest van de groep.
Toen de Zon onder was, trok de hemel dicht
en was het tijd om naar huis te fietsen.
Het was wéér een prachtige avond, hier in Drenthe!
