De blog van René Stout

Hoera, het sneeuwt! Tijd voor mooie foto's. Let erop dat je de camera een handje helpt, anders lijkt het straks alsof je sneeuw een grauwsluier heeft, en dat komt de plaatjes die je in gedachten had, bepaald niet ten goede. Eerst een klein stukje theorie. De ervaring heeft geleerd dat een gemiddelde scene uit een mengeling van lichte en donkere partijen bestaat. De som van al dit licht en donker levert bijna altijd het zogenaamde 18-procent grijs op. Dus als de fabrikant zijn camera laat belichten alsof de scene 18% grijs is, levert dat in veruit de meeste gevallen goed belichte plaatjes op. Nu de sneeuwpraktijk. De ervaring leert ook dat als mensen een foto maken van een scene in de sneeuw, daar meer wit in zit dan donker. Met andere woorden: een sneeuwscene is eerder 80% wit dan 18% grijs. Als je dat niet aan de camera vertelt, probeert hij van dat vele wit een grijze foto te maken. De foto wordt dus te donker. Dat is tegen je gevoel in, want je hebt de neiging om ...

Het heeft lang geduurd: Nederland is nu eenmaal een klein landje. Maar eindelijk is het zo ver: je kunt nu in de Google Play Store nu met iDEAL betalen. Tot nu toe kon dat alleen met PayPal of een creditcard. Dat was voor veel mensen geen optie. Vaak kun je voor een paar centen een pro-versie aanschaffen die advertentievrij is of meer mogelijkheden biedt dan de gratis versie. Vooral nu je op Chromebooks ook Android-apps kunt gebruiken, is het handig dat je ook de wat serieuzere apps kunt installeren. Stel dit als volgt in: Ga op de smartphone, tablet of Chromebook naar de GooglePlay (dus niet in Chrome naar de Playstore). Klik op de hamburger in het zoekvak. Klik links in de menubalk op Accounts. Klik op Betaalmethoden. Klik op iDEAL-betaling toevoegen. Selecteer in de lijst die dan verschijnt de bank waarmee je via iDEAL wilt betalen. De betaalmethode staat vervolgens in de lijst. In dit Youtube-filmpje kun je ook zien hoe je het doet. Ik heb nog niet ontdekt ...

Na een zeer grijze woensdag was het vandaag stralend weer. Dat kwam mooi uit, want we hadden een missie: dennenappels zoeken voor een activiteit van Natuurmonumenten volgende week waar Henny als gids aan meedoet. Dus togen we met een grote tas en (uiteraard) de camera's naar het Echtens paradijs, een zandverstuiving waar allerlei soorten dennen en sparren te vinden zijn. Henny vertelt daar op haar blog vast wel wat over. Ik houd het bij een indruk van het gebied en wat foto's van paddenstoelen. Want: hoewel de grote, opvallende soorten hun beste tijd hebben gehad, is er voor de aandachtige waarnemer nog genoeg te genieten... In de stralende ochtendzon vonden we dit groepje. Lijkt het maar zo of staan ze echt dicht tegen elkaar aan om zich warm te houden? Met een kracht die aan een mol doet denken, werkte deze paddenstoel zich uit de grond en door het naaldendek. Vanuit het half open bos kijk je uit over de heide en de vennen. Op de achtergron...

Afgelopen zaterdag zijn we met de fotoclub in Ootmar sum geweest. Daar hebben we natuurlijk heel veel foto's gemaakt. Op onze website is daar iets van te zien. Ik heb er van alles gefotografeerd. In dit bericht zie je allerlei foto's met gezichten erop. Dus niet van het mooie stadje zelf. Hier begonnen we met koffie en iets lekkers erbij. De eigenaar maakt het bord met aangeprezen lekkernijen klaar. Lang geleden was hier vast iets te zien. Aan de rand van het terras zit deze dame een beetje somber voor zich uit te kijken. Vanaf een rijkelijk met ornamentjes versierde lamp kijken deze figuurtjes op je neer. Lodewijk Napoleon was hier ook! Zomaar een meisje op de glijbaan in een speeltuintje. Twee zussen(?) bij een etalage. Erg blij keek deze niet.... In het tentje waar we lunchten en wachtten tot het regenfrontje voorbijgetrokken was, hing onder meer deze heks. Dit is Sjalotje, de plaatselijk...

Toen Henny me vanmiddag bij vrienden op kwam halen, zei ze dat er een klein vogeltje in de garage zat. We gingen natuurlijk meteen kijken. Het bleek een winterkoninkje te zijn dat in een onbewaakt ogenblik door de openstaande deur naar binnen was gevlogen. Hij kon de deur niet meer terugvinden en zat nu uitgeput op de werkbank. Adri kon hem gemakkelijk oppakken en zette hem in de tuin in een bloempot om bij te komen. Gelukkig had ik mijn camera bij me. Nu kon ik eindelijk eens fatsoenlijke foto's maken van dit prachtige vogeltje dat zich maar zelden van dichtbij laat bekijken. Toen hij weer fit genoeg was om zijns weegs te gaan, vloog hij weg. De kleinste vogel van Europa. Door het blaadje naast hem lijkt het alsof hij een dubbele staart heeft. Een prachtig vogeltje! De twee witte wenkbrauwen geven hem een wijs uiterlijk. Het dunne, spitse snaveltje is ideaal om spinnetjes en ander klein grut tussen bladeren en stengels uit te plukken. Wat een...

Vanmiddag hebben we nog even een rondje gefietst. We genoten van de heldere lucht met (niet) hier en (wel) daar een bui en de felle zon. Het viel ons op dat er erg veel spinnetjes aan lange draden in de lucht zweefden. Hoe veel, zagen we pas toen we, bijna thuis gekomen, langs een grasland reden.... Ik vond dat de Zon wel heel erg fel in het gras weerspiegelde. Het was nog te vroeg voor grondmist, dus het moest iets anders zijn. Toen we goed keken, zagen we dat het grasveld bedekt was met duizenden draden van spinrag. Ze vormden een heus tapijt. Dit is ongeveer een meter in het vierkant. Hoeveel spinnetjes zouden hier zitten? Dit filmpje laat zien hoe het tapijt zacht in de wind golft. Een heel bijzonder gezicht!