Een dagje Biesbosch

Afgelopen weekend zijn we een dagje wezen varen in de Biesbosch. In het zuid-oostelijke gedeelte, bij Drimmelen.

Het was prachtig weer, we verkeerden in goed en zeer aangenaam gezelschap en alles werkte mee.

We voeren in een elektrisch aangedreven aluminium sloep van Voltex sloepverhuur in Drimmelen.
We kregen tips voor een route door het gebied en naar de uitkijktoren.
Met heel veel geluk zouden we de ijsvogel, bever en visarend kunnen tegenkomen. Daar rekenden we maar niet op, zonder deze speciale bewoners van de Biesbosch zou de dag al leuk genoeg zijn.

De Biesbosch is een getijdengebied in de overgang van de Merwede (Waal) en de Maas naar het Haringvliet. Het verschil tussen eb en vloed is er zo'n dertig centimeter. Niet spectaculair, maar op het juiste (of verkeerde?) moment precies het verschil tussen wel of niet de bodem raken als je in de buurt van een ijsvogel wilt komen...

Dit is de uitkijktoren. Van hieraf heb je een goed overzicht van het gebied.

Het is net eb geweest. Een deel van de bodem staat nog bijna droog.

Even genieten van al dit moois.

In de bodem zagen we lange, meestal rechte, sporen van ongeveer twintig cm breed. Kenners vertelden ons dat dit beversporen waren. Dát hadden we in ieder geval al te pakken!

Een zilverreiger staat geconcentreerd naar een visje te kijken.

Deze kikker bevond zich gelukkig (voor hem) buiten zijn blikveld en lag lekker van de Zon te genieten.

Talloze watervogels hadden zich hier verzameld.

We voeren ook door smalle kreken. Hier is een elektromotor ideaal, want stil en subtiel aan te sturen

Onze picknickplek, onder de rook van de Amercentrale.

Een kettingschallebijter of gekorrelde veldloopkever (Carabus granulatus) 

En ineens vielen er allemaal bijtjes in de boot.

Ze bleven een tijdje versuft zitten en vlogen toen weer weg.

Hier legden we op een gegeven moment aan om wat te eten. 

Verderop zat een groep meerkoeten.

Ineens ontstond er een soort paniek.

Zou dat komen doordat er ineens een visarend opdoemde die vlak bij de meerkoeten een vis uit het water snaaide?

Even later zag Henny een bever op nog geen vijf meter afstand van de boot zwemmen.

Hij zwom op zijn gemak langs de boot naar de overkant en toen weer langs de andere kant van de boot terug.

Nou jaa....

We hadden wel de indruk dat hij iets aan zijn oog had. Op de meeste beverfoto's zijn de ogen donkerbruin. Deze leek staar te hebben.

Hij zwom een sloot in, waar ook net een ijsvogel aan kwam vliegen.

Dat gaf mij de mogelijkheid om dit plaatje te schieten:

De bever rechtsonder in de sloot en een ijsvogel linksboven op een tak.

Als dát geen mazzel is....

Op weg naar de haven in Drimmelen kwam de visarend nog een keer een show geven.

Hij dook het water in...

...om er even later vandoor te gaan.

Daar vliegt hij, voor de pijpen van de Amercentrale langs, met een flinke vis in zijn klauw.

We hebben ze dus allemaal gezien: de ijsvogel (vijf stuks maar liefst), de bever en de visarend.
Onze dag wás al perfect, maar dit was de kers op de taart!!!