Tussen de schaapskooi en de radiotelescoop

Van de week was het lekker weer, en had ik tijd om er eens ouderwets op uit te gaan.
Vergezeld van mijn camera (Henny was helaas ziek), fietste ik naar de schaapskooi van Ruinen, waar inmiddels de eerste lammetjes al geboren waren. Daarna ging het richting de radiotelescoop, waar ik adders hoopte te vinden die zich in de voorjaarszon lagen te verwarmen.

Het was genieten, want ik zag niet alleen dat, maar nog veel meer....

De kraamkamer in de schaapskooi.

Niet alles is rozengeur en maneschijn: het zwarte lammetje op de voorgrond is helaas overleden. 

Deze ligt wat in het hooi te doezelen.

Ik zat wat te klooien met mijn camera. Dit lammetje vond het allemaal erg interessant.

Onderweg naar de radiotelescoop zag ik in de verte iets vreemds. Net rechts van het bosje. Het leken twee keien, maar ik kon me niet herinneren dat daar keien lagen.

Dus maar eens flink ingezoomd.

Kijk nou: twee kraanvogels in gezelschap van zes (!) reeën!

Dit zijn er vier...

...en achter de kraanvogels loopt er nog een.

Zoiets had ik nog nooit gezien. Je waant je bijna in Afrika...

Onderweg zag ik nog allerlei vogels;

Het vrouwtje roodborsttapuit. Het mannetje was ik ook al tegengekomen.

Dit is waarschijnlijk een boomvalk.

Hier vliegt een blauwe kiekendief, een mannetje.

 Hier zie je de bovenkant: blauwgrijze vleugels en de zwarte punten.

Een kraai.

Inmiddels was ik bij de radiotelescoop aangekomen.

En ja hoor, de adders waren present. Drie mannetjes lagen lekker te zonnen. Je herkent ze aan de zwarte zigzaglijn. Die van de vrouwtjes is bruin. De vrouwtjes zijn er overigens nog niet, die zie je een week of twee, drie later verschijnen.

Hier lijkt hij groot, maar eigenlijk is een adder best klein. Meestal zijn ze tussen de 50 en 60 centimeter lang. Zie je mij in zijn oog weerspiegelen? 

Hij ligt helemaal opgerold en is dan nauwelijks groter dan de drol van een herdershond.

Iedere adder heeft een uniek patroon op de kop. Dat is zijn vingerafdruk. 

Deze keer ook maar eens zijn staart op de foto gezet. Die komt er meestal nogal bekaaid af...

Zoekplaatje. Hier kruipt hij diagonaal door het beeld. 

Hij heeft zich zo breed mogelijk gemaakt. Zo kan hij optimaal gebruik maken van de zonnewarmte.

Op de terugweg zag ik op een veldje nóg vier reeën staan: een gezinnetje.

Ma links, dan zoon en dochter en pa aan de rechterkant.

Dat is altijd weer genieten.

Ze stonden best dichtbij.

Bijzonder om te zien dat mensen op het fietspad de dieren niet eens in de gaten hebben: de e-bike op stand 6 en racen maar. Heerlijk genieten van de natuur...

Dit wil je toch niet missen!

Prachtige dieren. De geweien zijn nog in de groei: de huid zit er nog overheen.

Pa is een mooie zes-ender.

Het was weer genieten in het Dwingelderveld!