Wildlands Emmen
Afgelopen vrijdag waren we in Wildlands in Emmen.
Wildlands in Emmen is een gloednieuwe dierentuin waarbij niet het aantal soorten voorop staat, maar de beleving van dieren in hun eigen omgeving. Het park is verdeeld in vier gebieden: tropische jungle, savanne, poolgebied en een survivalruimte.
Door de coronamaatregelen was niet alles open, maar er bleef genoeg over om van te genieten.
Hier een indruk, waarbij de nadruk ligt op de bavianenrots. Het blijft interessant (en soms confronterend herkenbaar) om te zien hoe onze naaste familieleden met elkaar omgaan.
Een olifantenslurf bevat wel 40.000 spieren.
Je begrijpt dat een jonge olifant die niet direct allemaal in bedwang heeft.
Het was aandoenlijk om te zien hoe het jong enthousiast probeerde om de bos hooi die hij had opgeraapt in zijn mond te krijgen.
Na een aantal pogingen kreeg hij het gelukkig voor elkaar.
Wij hebben de TV-serie gevolgd waarin je kon zien wat er allemaal komt kijken bij het opzetten en inrichten van een dierenpark.
Indrukwekkend!
Om de bezoekers meer een belevingservaring dan een bekijk-ervaring te kunnen geven, kon je met een bootje door de jungle en langs de savanne varen.
Hierdoor voelde je je inderdaad meer verbonden met de omgeving.
Soms had ik de indruk dat wíj werden bekeken...
...maar we waren niet echt interessant.
Otters zijn heel sociale dieren. Ook deze dwergotters.
Luid kirrend genoten deze twee van elkanders knuffels ;-)
De leeuwenrots werd bezet door de dames.
De heer lag achter een van de rotsblokken en liet slechts een plukje van zijn manen zien.
De bavianenrots is een wereld op zich.
In het midden zie je een puber die net is uitgefoeterd door een van de leiders en die nu ballorig met zand staat te gooien. De rest van de groep keurt hem geen blik waardig.
De bavianen stopten regelmatig steentjes in hun mond. Na een paar minuten spuugden ze die weer uit.
De jeugd luistert beleefd naar het verhaal van een oudere heer.
Aan de rand van het gebied zat een gezinnetje met een peuter.
Zij hadden alleen oog voor elkaar.
Zij hadden alleen oog voor elkaar.
Dit gezinnetje bekijkt alles van een afstandje.
Hmm, even iets rechtzetten...
'Als dat maar goed gaat'...
Gelukkig wel.
Na dit intermezzo gaat de aandacht weer naar de partner.
Een eindje verderop krijgt deze giraf ergens lucht van.
'Hmmm, ik ruik bronstige vrouwtjes!'
Deze gnoes hoeven niet, zoals hun soortgenoten in Afrika, honderden kilometers te lopen voor wat gras en water.
En daar lijken ze van te genieten.
Er lopen twee soorten zebra's: bruin-wit met een ruwharige streep op de rug...
...en zwart-wit met een gladde vacht.
Deze struisvogel zat zich in een zonnig hoekje uitgebreid te poetsen...
...terwijl hij ondertussen de bezoekers in de trein (in dit geval Henny) in de gaten hield.
Hier wil je geen trap van krijgen!
'Ik zie jou wel!!!'
De pinguïns eten vis...
...en dat weet deze reiger donders goed!
Even de vleugels strekken. Dat kan nu, want het is nog geen voedertijd.
Deze ijsbeer zit op zijn gemak een grote vis af te kluiven...
...waarna hij eens lekker zijn natte vacht uitschudt.
Het vlees dat de ijsbeer laat liggen, is een mooi maaltje voor de kraaien.
Het was een leuke en leerzame dag.
