Wat je in het Dwingelderveld zoal tegen kunt komen

Deze keer ben ik er alleen op uitgetrokken. Ik had een stuk van het Dwingelderveld uitgekozen dat behoorlijk buiten de route van de meeste toeristen ligt. Ik verwachtte dan ook weinig mensen te zien.

Dat is uitgekomen: tijdens mijn twee uur durende wandeltocht ontmoette ik twee wandelaars, drie fietsers en twee ruiters.

Wat ik wél zag, zie je hieronder. Het was van alles wat.

Het begon met twee kieviten, heel ver weg op een drooggevallen randje in een ven.

Op de achtergrond zie je de radiotelescoop.

Even verderop zag ik een grote zilverreiger.

Op het zandpad zag ik deze Gewone wegwesp, ook wel roodzwarte borstelspinnendoder genoemd.

Hoog in de lucht vloog een buizerd. Ik volgde hem een tijdje met de camera.

Ineens zag ik iets vallen... 

Geen idee wat het was. Het was geen poep. Een braakbal lijkt me ook niet waarschijnlijk.

Was het een pluk haar van een prooi die hij gevangen had?

Een eindje verderop zag ik de sporen van een das. Het lijkt zo net alsof de sporen óp het zand liggen in plaats van erin.

Dat is natuurlijk gezichtsbedrog.

Geen idee wat dit geweest is. Ik heb het aan de diersporengroep op Facebook gevraagd.

Ik krijg daar de suggestie dat het een mestkeverspoor is.

En wéér een das! Hier kun je de tenen en nagels goed zien.

En toen vloog er een vliegtuigje recht over het Dwingelderveld.

Dat mag zolang ze boven de 1.000 voet (300 meter) vliegen.

Een van de zevenstippelige lieveheersbeestjes die zich in de zon zaten op te warmen.

De lucht zat vol met spinnendraden.

Dit Slanke kogelspinnetje was bezig zijn lijn in te halen.

De roodborsttapuiten (hier het mannetje) zijn weer terug.

Net als de graspiepers.

Ik hoorde ook veldleeuweriken zingen. Die kon ik helaas niet op het sd-kaartje vastleggen.

Dit was een houtduif. Hij heeft het af moeten leggen tegen een vos. Dat zie je aan de afgebeten schachten.

Een roofvogel plukt de veren uit de huid, waardoor ze heel blijven.

De onderkaak van een ree.

Ik zag gelukkig ook levende exemplaren. Als je heel goed kijkt, zie je er drie lopen.

Zo zag het gebied eruit: links het natte Dwingelderveld, rechts een droog grasland.

Reeën (en ook andere dieren) maken vaak gebruik van onze paden.

Dat is leuk, want zo krijgen wij een glimp te zien van hun activiteiten.

Het was weer een leuke middag. Ik heb genoten.