De blog van René Stout

Afgelopen vrijdagmiddag waren we in het Waterloopbos in de buurt van het mooie stadje Vollenhove. We gingen op zoek - hoe kan het ook anders in deze tijd van het jaar - naar paddenstoelen. De berichten over paddenstoelen waren zeer divers: van 'er zijn bijna geen paddenstoelen' tot 'wow, wat zijn er veel paddenstoelen!'. De enige manier om te weten te komen hoe het er voor stond, was om zelf te gaan. Dat deden we dus. Conclusie: het miegelde van de paddenstoelen, maar de soorten met opvallende kleuren, waren slecht vertegenwoordigd. Dat we over de wandelroute van nog geen drie kilometer die bij het  Proeflab  (het theehuis van Natuurmonumenten) begon, ruim tweeëneenhalf uur hebben gedaan, geeft wel aan dat er best wel het een en ander te zien was ;-) Hieronder een samenvatting. Oh ja: ik ben geen kenner, dus het kan heel goed zijn dat ik een aantal soortnamen verkeerd heb. Ik sta uiteraard open voor correcties! De vliegenzwam. Behalve nog een verlopen exemplaar was dit...

Op een ochtend zagen we iets vreemds: het leek net of het metalen vogeltje op de drinkbak in de voortuin een snottebel aan zijn snaveltje had hangen. Nadere inspectie wees uit dat het iets heel anders was..... Het was een naaktslakje dat langs te poten van de drinkbak helemaal naar boven was gekropen en nu een weg terug zocht. Van zijn eigen slijm maakte hij een draad waaraan hij zich liet zakken, op zoek naar vaste grond voor onder zijn voet. Dit liet zien dat spinnen en rupsen niet de enige dieren zijn die aan abseilen  doen.  Hij bleef een paar minuten hangen, alsof hij zich ervan bewust was dat de soortgenoot onder hem zijn spiegelbeeld was dat een natte toekomst voorspelde... In tegenstelling tot spinnen kon hij niet weer omhoog kruipen en belandde hij uiteindelijk in het water van de drinkbak. Ik heb altijd geleerd dat de natuur de natuur is en dat je daarop niet moet ingrijpen, maar de drinkbak was geen natuur. Die val had ik onbewust zelf voor hem opgesteld. Ik vo...