De blog van René Stout

Het begon zo goed: Chromium OS maakte mijn oude laptop weer lekker snel. Toen kwamen de minpuntjes naar boven: als ik op een Google site een pagina bewerkte, deed de tekstverwerker heel vreemde dingen, en de laptop wilde geen Flash afspelen. Toen ook nog bleek dat ik Chomium OS niet vanaf de laptop kon bijwerken, maar dat ik daarvoor steeds een nieuw img-bestand op een usb-stick moest zetten, besloot ik dat ik toch maar beter kan sparen voor een echte Chromebook. De 15"Acer bijvoorbeeld, die in maart uit gaat komen. Mijn laptop krijgt zijn oude Ubuntu-jasje dus weer aan. De moraal van dit verhaal: "Nooit te oud om te leren...".

Vanochtend zaten we in de sneeuw in Maasland. Vanmiddag scheen het zonnetje tijdens een koffiepauze in Rhenen. Tegen het eind van de dag brachten we een stukje winter Drenthe binnen.

Gisteren hadden we vrienden over. Heel leuk natuurlijk. Nóg leuker is dat ze een drone bij zich hadden. Daarmee zijn we natuurlijk even gaan vliegen. Wat een geweldig spul is dat, zeg! Daar kun je heel leuke dingen mee doen. Ik denk dan natuurlijk vooral aan natuuropnames. Zo ver kwam het gisteren niet, maar je kunt er ook heel mooie luchtfoto's mee maken. Ons kleine dorpje ziet er vanuit de lucht ineens heel 'schattig' uit.

Eindelijk is het zo ver: mijn oude laptop heeft een nieuw hart: Chromium OS, de Open Source versie van Google's Chrome OS. Toen ik hem bijna vijf jaar geleden kocht, draaide de laptop onder Windows Vista. Dat was een minder fijne Windowsversie. Zodra Windows 7 uitkwam, kreeg de laptop een harttransplantatie naar dit veel robuustere systeem. De laptop liep als een zonnetje, totdat het onvermijdelijke gebeurde: hij werd trager en trager. Uiteindelijk heb ik er Ubuntu op gezet, dat de boel wat sneller maakte, maar eigenlijk was het te zwaar voor dit oudje. Na wat experimenteren met andere Linux-versie kwam ik toch steeds weer terug op Ubuntu, maar écht blij was ik niet. Inmiddels gebruikte ik ook een Chromebook: een laptopje dat werkt op het Chrome Operating system van Google. Het is eigenlijk net de Chrome browser waarmee je het internet opgaat, maar dan bestuurt het de hele computer. Dat zou ik ook wel op mij oude laptop willen hebben! Zo eenvoudig gaat dat echter niet. Nie...

Vroeger hadden we de Bosch atlas. Die hebben we nog steeds, alleen zijn er steeds minder mensen die hem kennen, want tegenwoordig staat bijna alles op internet. Gisteren zag ik ergens de link naar de site van de PDOK: de Publieke Dienstverlening Op de Kaart . Als je een uurtje hebt, is het beslist de moeite waard om daar eens rond te neuzen. Aan de linkerkant kun je via een uitklapmenu aanvinken wat je wilt zien. De mogelijkheden zijn groot: op het plaatje hierboven zie je de hoogtes in Nederland met daardoorheen de landelijke fietsroutes. Een handige combinatie als je heuvels zoekt of juist wilt vermijden. Maar ook oesterbanken, het verspreidingsgebied van het porseleinhoen, gemeentegrenzen en bevaarbare wateren staan erop. En wat we vroeger stafkaarten noemden: topografische kaarten. Veel kijkplezier !

Vorige week moesten we in het Westen zijn. We maakten er een tochtje van en gingen door de polders. Dat was meteen een mooie gelegenheid om met mijn nieuwe camera te experimenteren. Het was echt 'polderweer': een stevige wind, en daardoor een scherpe horizon, zo nu en dan een bui en daardoor mooie luchten. Een groepje zaagbekken in een vaart. Zes mannetjes (groene kop en wit lijf) en twee vrouwtjes (donkerbruine kop en grijs lijf). Da's boffen: drie reeën! Om ze goed op de foto te krijgen, moest wel even het raampje open. Wég kapsel!!! Strakke lijnen, weinig kleuren, stoere molens aan de horizon. Dat is de polder. Groot, wat is dat eigenlijk? Dit zijn zo'n beetje alle landschapselementen van de polder. Overstappen? Niet doen, mevrouwtje.... Kleur!!! De wind deed het riet flink doorbuigen. In de grote stad is meer te zien. Vogels in de lucht... ...en in het water. Kuifeenden en tafeleende...

Je kon er op wachten, en ja hoor: daar staat-ie: de eerste (of is het de laatste?) sneeuwklok van het jaar. Dankzij mijn nieuwe camera hoefde ik daarvoor niet plat op de grond te liggen: op de achterkant zit een draaibaar schermpje. Heel handig :-)

Handige extensie die de geïnstalleerde Chrome apps in een nieuw tabblad opent. Dank,     voor de tip. De extensie doet hetzelfde als de gekleurde blokjes linksboven in de Chrome browser, maar is (vind ik) handiger: Hij opent de app in een nieuw tabblad. Je hoeft niet door schermen te bladeren. De ikoontjes zijn kleiner en daardoor is het scherm overzichtelijker. Als je de apps aan hun ikoontjes herkent, kun je via de opties de namen weg laten en de ikoontje nóg kleiner maken, waardoor het nog overzichtelijker wordt.

Eens in de paar maanden gebeurt het: ik verken het internet en mijn fotowinkels om te zien of het slim is om over te stappen naar een andere camera. Let wel: mijn Pentax K-5 met prachtig telezoomlens bevielen mij uitstekend, maar ik moest wel steeds een behoorlijk grote fototas meesjouwen die een complete fietstas voor zichzelf opeiste. Maar ja: ik had er destijds zeer bewust voor gekozen en de foto's die ik er mee kon maken, maakten mij (en anderen) vaak blij. En toch knaagde het zo nu en dan: ik had hiervoor een mooie hybridecamera gehad. Maar vijf jaar geleden stond de kwaliteit van die camera's nog niet eens in de schaduw van die van spiegelreflexen. Nu ziet de wereld er heel anders uit. Op de fotoclub zag ik dat de compactcamera's steeds beter gingen presteren. Zou dan toch het moment daar zijn dat ik weer 'terug' zou kunnen stappen naar wat nu een bridge camera  heet? Dit soort camera's vormen de brug tussen compact en spiegelreflex/systeemcamera...

Toen ik vanmiddag naar Hoogeveen fietste, zag ik het al komen: de nevel over de weilanden. Gelukkig had ik mijn camera bij me, maar ik deed er nog niets mee. Toen ik een uur later terug kwam, was de nevel iets dikker geworden, en had de zon een plaats aan de hemel veroverd. Wat is die schoonheid moeilijk vast te leggen, zeg! Hier een poging. De voorgrond scherp? Of juist het paard? Ik maakte ze allebei en vond deze plaat de mooiste. Aan de andere kant van de weg lag het weiland in de schaduw. Dat gaf een heel ander kleurbeeld. Één straal priemde er tussen de bomen door... De kleuren veranderen per minuut. De zon heeft bijna aan de horizon bereikt. De nevel ontploft in een gouden wolk.

Europa maakt zich druk over Google. Het bedrijf zou zijn (gratis) zoekmachine af moeten splitsen van zijn andere diensten. Volgens mij een vreemde gedachte. Zou dit het vermoede monopolie doorbreken? Het monopolie waarin? Meer dan 90 procent van de mensen zoekt via Google. Dat is een vrije keuze van de mensen. Er zijn genoeg alternatieven, maar kennelijk voldoen die niet zo goed als Google, want de mensen gebruiken die niet. Is Google daarom bedreigend? Omdat het kennelijk biedt wat de mensen willen? Hoe kun je een bedreigend monopolie hebben op een gratis product? Ik heb daar geen verstand van. Ik vraag me slechts af of Europa zich niet met belangrijker zaken bezig zou moeten houden. Met de landbouwsubsidies bijvoorbeeld, of de volslagen doorgeslagen regeldrang. David Amerland heeft over dit onderwerp (Google)  een zeer gedegen stuk geschreven. Er wordt hevig over gediscussieerd . Wil je wat meer weten over de achtergronden? Daar kun je via de links hierboven het een...

Gisteren liepen we tussen de middag even een rondje door het park in Ommen. Daar schoot ik met mijn mobieltje dit plaatje. Alles staat er nog fris en groen bij. Het lijkt wel voorjaar! Het blijft genieten,,,,,

Het is wat, met die studio... De vorige bewoner had de garage omgetoverd tot een sportzaaltje: de garagedeur was vervangen door een schuifpui en de buitenmuur was geïsoleerd met steenwol en spaanplaat. Wij dachten dat dit een mooi kantoor kon worden voor mij. Op termijn zou het onze slaapkamer zijn. In de winter bleek dat de ruimte nauwelijks warm te stoken was. Ik week met mijn bureau uit naar de keuken. Er moest dus iets gebeuren. We isoleerden de buitenmuren nog meer door Tonzonvellen aan te brengen en er gipsplaat voor te zetten. Daarna kwam er een tweede radiator bij en vervingen we de aluminium schuifpui door een kunststof kozijn. Ik had mijn kantoor inmiddels naar boven verplaatst. Dankzij al deze maatregelen werd de ruimte snel warm, maar helaas koelde hij daarna bijna even snel weer af. De oorzaak kon nu eigenlijk alleen nog maar bij de vloer en bij het plafond liggen. Dus isoleerden we de ruimte boven de pui nóg meer, vervingen we het laminaat door vloerbedekkin...