Kerkuilen tellen

Van de week ben ik met Freddy mee geweest kerkuilenkasten inspecteren. Ik was al eens eerder mee gegaan, dus ik wist ongeveer wat er komen zou.
Toch had deze middag een paar verrassingen in petto...

De meeste kerkuilen doen het goed dit jaar. Veel hebben twee broedsels geproduceerd, sommige zelfs drie.

Je kunt goed zien dat de jongen niet even oud zijn.
De uil legt iedere drie dagen een ei en begint - in tegenstelling tot zangvogels - direct te broeden.
Daardoor zit er soms ruim twee weken leeftijdsverschil tussen het oudste en het jongste exemplaar.
Dat is handig, want als er door slechte weersomstandigheden even geen muizen zijn, lopen niet alle jongen evenveel risico om te verhongeren.

De eerste kast was meteen raak: vijf jongen van het tweede broedsel.

De ladder staat op een plank op een wat gammele hooizolder, drie meter hoog.

Hier zaten vier jongen in.

Twee vlogen er de kast uit en gingen verderop in de schuur zitten.

Deze kunnen waarschijnlijk ook al vliegen, maar ze waren net te laat.

Later zagen we ook een van de ouders vliegen.

Tja, dit was een triest geval: de boer had gemerkt dat er - naast het stel in de kast - een

nest in een andere schuur was gemaakt. Hij vond een dood jong op de vloer.

Waarschijnlijk had de hond hem te pakken genomen.

Toen we richting het nest liepen, sloeg de hond aan en dook achter een stapel pallets.

We zagen daar niets, maar we gingen we er vanuit dat daar een jong zat en dat het een veilig plekje had gevonden.

Verderop lag een tweede lijkje. Jammer...

Het nest bleek achter de isolatieplaten te zitten.

Freddy zag nog twee jongen zitten, en besloot ze te redden.

Na heel wat gehannes (de jongen wilden zich niet laten vangen) en een flinke haal in zijn vinger

lukte het ons om de twee jongen in een doos te zetten.

Ook hier zie je het leeftijdsverschil.

We bouwden de doos in tussen hooibalen en hoopten dat ze daar zouden blijven zitten tot ze goed konden vliegen.

Ze zitten nu achter die hoge stapel.