De blog van René Stout

Zaterdagavond ben ik met een fotoclubmaatje het Mantingerveld in geweest. Een heel bijzondere ervaring! De zon ging achter de bloeiende heide onder en tegelijkertijd kwam aan de andere kant de volle maan op. We hebben weer veel van onze camera geleerd en natuurlijk hebben we genoten van de prachtige natuur. Wat is Nederland (en in het bijzonder Drenthe) toch mooi! Bekijk het album

We hadden een paar dagen over, en we wilden onze nieuwe oude tent proberen. Dus reserveerden we een plekje op een natuurkampeerterrein bij Borger en gingen we op pad. Nieuwe oude tent? Ja: we vinden onze Karsten oppomptent geweldig, maar hij is erg zwaar en hij heeft weinig mogelijkheden om als je binnen zit, naar buiten te kunnen kijken. Het is een nogal spartaanse tent, zullen we maar zeggen. Hij is bestand tegen weer en wind, maar hij geeft je niet het vakantiehuiskamergevoel. Daarom hebben we hem op Marktplaats gezet. Toen Monique op Marktplaats een leuk model vond tegen een aantrekkelijke prijs, was de koop dan ook gauw gesloten. Ik mocht van Monique vijf keer zeggen dat de Karsten toch wel ... was, maar ik kwam niet verder dan twee. Dat is natuurlijk heel mooi, nu zijn we allebei blij. Het natuurkampeerterrein was zo goed als leeg. Precies wat we zochten. We hadden een mooie plek. Dat vonden heel veel muggen ook. Dat gaf ons een goeie reden om snel de binnenkamer te ...

De bijen van de buren komen regelmatig even uit onze vijver drinken. Vaak zitten ze tussen de kiezelstenen op het strandje, maar ze zitten ook op de waterleliebladeren, waar allerlei beestje gaten in gemaakt hebben. Een paar dagen geleden zag ik een vreemd tafereel: een bij begon een soortgenoot weg te duwen. De buren legden desgevraagd uit dat het hier waarschijnlijk om 'darrenslacht' ging. Tegen het eind van het seizoen werken de werksterbijen de mannetjes (de darren) de kast uit. Ze willen hun voedselvoorraad niet meer delen met de darren die tijdens de winterperiode geen enkel nut hebben voor het volk. Deze bij leek wel heel fanatiek door de dar zelf de toegang tot de watervoorraad te willen ontzeggen. Je maakt wat mee in Tiendeveen :-) Drie bijen aan het drinken. De middelste bij begint de ander weg te duwen. Ik heb er ook een filmpje van gemaakt.

Ik had de afgelopen dagen het geluk en genoegen om mee te mogen werken aan een unieke theatershow tijdens Hoogeveen Culinair 2015. Het theaterechtpaar Kunst op Stelten  organiseerde een optreden van dansers en acrobaten. Monique had in de aanloop daarnaartoe al het nodige aan kostuums geknutseld en genaaid. Ik mocht vrijdag mee met de generale repetitie voor hand- en spandiensten, technisch advies en om foto's en video's te maken. Tijdens de echte voorstelling, zaterdagavond om half elf, was ik filmer. Erg spannend, want ik film bijna nooit en zeker niet 's avonds. De foto's hieronder heb ik later op de computer van de film gekopieerd. Al met al viel me het resultaat erg mee. "Het kon minder", zeggen ze in Drenthe. De film verspreiden we nog niet openbaar, dus je moet het voorlopig nog even doen met de foto's. Dat kleine vierkantje was het podium. Wachten tot er spanning is. Het wachten duurde te lang. Jasper regelde zijn e...

Na die enorme hoeveelheid beelden over Sail lijkt dit een beetje mosterd na de maaltijd. Toch wil ik mijn trouwe lezers mijn persoonlijke impressie van de eerste dag niet onthouden. Klik op deze link om in het album uit te komen. Klik daar dan op een foto voor de rest.

Goeie morgen, Op deze grijze ochtend heb ik hier een beetje kleur voor je...

Vanmiddag zag ik ineens een kolibrivlinder in de tuin vliegen, bij de budleia. Ik riep Monique erbij en pakte snel mijn camera. Het diertje is heel beweeglijk en met een camera nauwelijks te volgen. Terwijl ik op een afstandje stond, praatte Monique me steeds naar de bloem waar hij bij vloog. Ik besloot hem te filmen, want fotograferen was geen doen. Dat lukte een paar seconden. Uit het filmpje heb ik een maar mooie foto's geïsoleerd. Dit vind ik de mooiste: met de zon door de vleugels.

Na een bewolkte dag trokken gisteravond de wolken weg. Het was heerlijk weer, ideaal om het veld in te gaan om vallende sterren te bekijken en zo mogelijk op de foto te zetten. Ik had van te voren al allerlei tips over dit onderwerp gelezen, dus ik ging goed voorbereid op pad. Tegen één uur stond ik met mijn fiets voorbij de golfbaan. Daar had ik een prachtig uitzicht op de hemel en was ik zo ver mogelijk uit de buurt van verlichting. Helaas was de lucht erg vochtig, dus zo mooi strak helder als in een koude winternacht was het niet. Maar toch: het beeld was indrukwekkend. Ik stelde mijn camera na wat proefopnames in om automatisch steeds een foto te maken met 20 seconden belichtingstijd bij een lensopening van 2.8 en een gevoeligheid van ISO 1600. En helemaal uitgezoomd uiteraard, om de kans op een vallende ster op de foto zo groot mogelijk te maken. Ik zag inderdaad regelmatig een vallende ster. Soms een felle lange streep, maar vaker een voorzichtig kort oranje lijntje. Ik...

Het blijft mooi, het Dwingelderveld. Ook als de zon níet schijnt. Gisteren na de molen ben ik er met een Natuurmonumentengids geweest. Dat is natuurlijk ideaal! We hebben veel gezien. Hier een indruk. Zoals gewoonlijk: klik op een foto voor de vergroting. Heel in de verte zie je tegen de bomen een vlucht grauwe ganzen afsteken. Dit is het vrouwtje Hageheld. Een heel aparte naam. Het is een nachtvlinder uit de orde van de spinners. Waarschijnlijk was ze ergens van geschrokken, want hier zit ze eindelijk na een lange zoektocht naar een plek om de nacht af te wachten. We zagen nog maar weinig vogels. Dit is het vrouwtje roodborsttapuit. De zonnedauw is nog steeds een van mijn favorieten. Abstracte kunst op de vierkante centimeter... Het is het hartje van de klokjesgentiaan. Die witte stipjes zijn de eitjes van het gentiaanblauwtje, een kleine vlinder. Er lopen (nog) geen edelherten op het Dwingelderveld, maar deze koeien maken...

Ook van achteren gezien is de Atalanta (Vanessa atalanta) of admiraalvlinder of nummervlinder prachtig...