De blog van René Stout

Inderdaad: toen ik vanochtend om kwart over zeven beneden zat, zat de ijsvogel al op z'n plekkie. Ik had de camera in de hand, dus ik kon meteen aan het werk. Het was nog veel te donker voor fatsoenlijke foto's, dus het was niet veel soeps. Maar voorlopig stond hij wel op de foto! Monique suggereerde dat ik wel in het paviljoen kon gaan zitten, dan zat ik er mooi dichtbij. Dat deed ik, maar hij kwam niet terug. Balen... Ik moest vandaag weg. Ik liet mijn statief staan voor als ik weer thuis was. Het stond precies op hoogte en op de juiste plek. Toen ik tegen vijf uur terug kwam, kreeg ik te horen dat de ijsvogel een soort vaste gast was geworden. Ik ging dus meteen het paviljoen in. Na twee mislukte pogingen kreeg ik de beloning: hij kwam vlak voor me zitten en bleef wel vier minuten rustig om zich heen kijken voor hij weer vertrok. Het is niet te geloven: er zijn mensen die voor dag en dauw naar de Oostvaardersplassen vertrekken en daar uren in een schuilhut zitten...

Terwijl ik met de molenstichting een dagje uit was (waarover in een ander bericht meer), had Monique de middag van haar leven: ze ontdekte dat er een ijsvogel in de tuin zat. Eerst dacht ze dat het de boomklever was die aan het einde van de zomer de tuin weer opzocht, maar ergens vond ze hem deze keer wel heel erg blauw. Toen het tot haar doordrong dat het een ijsvogel was, had ze natuurlijk geen camera in de buurt. Tot haar grote verrassing kwam het beestje in de loop van de middag een paar keer terug. Ze had twee keer de kans om met haar mobieltje een foto te maken. Inzoomen ging niet (dat is met een (ouder) mobieltje sowieso niet aan te raden), maar dankzij het onmiskenbare blauw-oranje is de foto een overtuigend bewijs. We zijn benieuwd of hij terug komt om de stekelbaarsjes uit de vijver te vangen. Van ons mag hij! Hij zit iets boven het midden, in het midden, op de metalen vlinder achteraan, in het verlengde van de opvallende riethalm. hij zit met zijn kop (en oranj...

Het kan niet genoeg gezegd worden: Vertrouw geen mailtjes die je vertellen dat er iets is gebeurd met je inloggegevens, bankkaartgegevens of wat voor vertrouwelijke gegevens en dat je die moet controleren of aanpassen via een link. Terwijl in dit soort mailtjes vroeger vaak taal- en spelfouten zaten, waardoor je op je klompen kon aanvoelen dat er iets niet klopte, worden de internetcriminelen steeds slimmer en beter en zien de mailtjes er steeds 'origineler´ uit. Klik NOOIT op de link in zo'n mailtje. Klik ook niet op de link die naar de site van de organisatie verwijst. Je komt niet op de echte site van (bijvoorbeeld) de bank uit, maar op een imitatie ervan met 'foute' links erin. Ga zelf naar de echte website van de organisatie waarvan het mailtje lijkt te komen. Kijk daar of er een nieuwsbericht staat over de problemen die het mailtje beschrijft. Als er echt iets aan de hand is, staat dat op de site. Gooi het mailtje weg en waarschuw eventueel de e...

Terwijl wij in de tuin van het nazomerweer zaten te genieten, was het aan onze voeten een drukte van belang: libellen vlogen, al of niet in paartjes, rond en legden eitjes, spinnen renden over het water op zoek naar voedsel en daartussendoor scharrelden schaatsenrijders en waterleliehaantjes. Ik had aan de overkant van de straat in de begroeiing ook al een goudvink, een matkop en een zwartkopje bezig gezien. Het vrouwtje van de blauwe glazenmaker zocht een plek om haar eitjes af te zetten. De naam lijkt verkeerd gekozen. Het mannetje is echter wél blauw. Ik had niet verwacht dat ze een steen zou uitzoeken om haar eitjes op te leggen. Hier zie je haar bezig. Een eindje verderop zat een gerande oeverspin  poelpiraat te loeren op een lekker hapje. Tussen zijn poten scharrelen waterleliehaantjes rond. Kennelijk vindt de spin die niet de moeite waard: hij komt er niet voor in beweging.

Oftewel: Kunst op de vuilnisbelt. In Drenthe ligt, in de buurt van Wijster, de VAM-berg. De VAM (Vuilnis Afvoer Maatschappij) is (volgens Wikipedia) in 1929 opgericht om het afval uit de Randstad te composteren en als mest voor de schrale grond in Drenthe te gebruiken. Inmiddels heet het bedrijf Attero . Attero gebruikt de locatie Wijster voor afvalscheiding, energieproductie uit afvalverbranding, composteren en als stortplaats. Op het terrein ligt een met aarde en gras afgedekte vuilnisberg waar nu schapen grazen. De top van berg ligt op 56 meter boven NAP en is daarmee het hoogste punt van Drenthe. Bovenop staat De Blinkerd , een informatiecentrum van het Drents Landschap. Vlak langs de VAM-berg stroomt het Oude Diep , een beekje dat grotendeels recht gemaakt was, maar dat nu voor een groot deel weer een natuurlijk karakter krijgt. Toen de VAM in Wijster begon, was er veel weerstand van (onder andere) de boeren in de omgeving. Om gedoe te voorkomen, heeft de VAM toen de mee...

Heb ik weer.... Heb ik nét een hele riedel instructiefilmpjes gemaakt over het werken met Google, verandert Google zijn logo..... Wel mooi, overigens... Oud.... ...en nieuw Het nieuwe ikoon (het was de blauwe G)