De blog van René Stout

Het is natuurlijk gewoon reclame, maar het geeft wel een aardig beeld van wat een Chromebook zo bijzonder maakt: de site van Google over Chromebooks .

Gisteren ben ik met een fotoclubmaatje bij een ander fotoclubmaatje in Westerbork geweest. Aangezien het schitterend weer was, waren we op de fiets. Op de terugweg hebben we een route langs en door allerlei natuurgebieden genomen. Daardoor duurde de tocht iets langer dan we gepland hadden, maar we kregen er een prachtige tocht door schitterende natuur voor terug. We reden door het Terhorster zand toen de zon onder ging. Even dachten we dat het kraanvogels waren. Trotst appte ik de waarneming de ether in. Thuis gekomen, en met beter zicht op de foto, bleken het zwanen te zijn. Ook heel mooi! Ganzen en anti-ganzen? Nee hoor: de camera stond op Intelligent Automatisch en maakte zes foto's vlak na elkaar. Ik had dat niet in de gaten en bewoog dus na de eerste klik een beetje. De camerasoftware probeerde later dat eerste, afwijkende, beeld weg te poetsen. Het lukte bijna...

Je hoort het vaak zeggen: ik ga wel gewoon naar een winkel. Daar krijg ik tenminste goed advies en dat is me wel wat extra waard. Nou, dat is lang niet overal zo. Ik heb niet van heel veel dingen verstand, maar ik vind dat ik wel het een en ander weet over computers en over fotograferen. Alleen al die onderwerpen geven mij regelmatig reden tot hevig wenkbrauw fronsen als ik de verhalen van anderen hoor en mijn eigen ervaring opdoe. Zo zijn er nog bitter weinig mensen in computerwinkels (Dixons, Mediamarkt, BCC, Vobis en noem maar op) die weten wat een Chromebook wel en niet kan. Het komt nog veel te vaak voor dat klanten te horen krijgen dat je daarmee alleen kunt werken als je een internetverbinding hebt, en alleen met Google-software. Dat mag dan drie jaar geleden het geval zijn geweest, nu is dat beslist anders. Mijn mening is dat 70 tot 80 procent van de mensen die nu nog een PC of laptop met Windows, een iPad of Mac(book) kopen, zonder enig probleem met een Chromebook de deu...

Eindelijk heb ik hem gezien: de eekhoorn van de Westerlaan... Eerst vertrouwde hij het niet helemaal... Maar de trek in pinda's overwon. Eet smakelijk!

Het afgelopen weekend kon je op diverse terreinen van Natuurmonumenten de Wilde Buitendagen beleven. Er waren talloze activiteiten voor kinderen (en stiekem ook voor de ouders) waarbij ze kennis konden maken met de natuur. Zo ook bij het bezoekerscentrum van het Dwingelderveld. Ik heb daar ook even rond gelopen, want ik voel me nog steeds een kind ;-) Bij de Vuurmeesters kon je leren hoe je met een flint vuur kunt maken. Zaadpluis van de lisdodde, wat droog gras en berkenbast zijn meestal prima ingrediënten. Even verderop kon je je eigen maaltijd samenstellen uit zevenblad, brandnetel, tamme kastanjes, bessen en nog veel meer. En dan de boel laten pruttelen boven een vuurtje. Overal op het terrein was iets te doen. Hier kon je maïs poffen... ...boven hete houtskool. Met verrekijkers kon je... ...kijken of je alle (opgezette) vogels en andere beesten kon ontdekken en benoemen. Als dit geen echte boswachter is, weet ...

Overal in het land waren gisteren activiteiten met de (donkere) nacht als thema. IVN Hoogeveen organiseerde in het Spaarbankbos bij Pesse een nachtwandeling voor grote en kleine mensen. Langs de route stonden vrijwilligers om uitleg te geven over wat je in de natuur allemaal kunt vinden. Het weer was perfect: windstil en droog. De paar spatjes op het eind van de avond stoorden ons niet. Iedereen vond het een erg geslaagde nacht en ging voldaan terug naar huis. Hero vertelde over vogels die in de winter weggaan. Niet omdat ze niet tegen de kou kunnen, maar omdat er dan geen vliegen, muggen en rupsen zijn om te eten. Andere vogels blijven of komen juist hier, want die eten bijvoorbeeld eikels en wormen. Die zijn er in de winter ook. De opgezette vos kreeg meer aandacht dan ze in haar hele leven gehad heeft. Jan had allerlei vleermuizen bij zich. Via de bat-detector konden we ook een vleermuis horen die in de buurt rondvloog. Bij de fakkels k...

Tegen een uur of vijf vanmiddag begon zowaar de zon te schijnen. Dus pakte ik mijn camera om even rond het dorp te lopen. Ik verwachtte aardig wat paddenstoelen aan te treffen en ieder geval een lekker wandelingetje te kunnen maken. Freddy moest helaas aan tafel en kon niet mee. De gewone zwavelkop komt algemeen voor, ook hier. De laagstaande zon zorgt voor prachtige plaatjes Zelfs zonder kleur is het een imposant schouwspel. Achter een berg zand en grind vond ik deze heksenkring van witte kluifzwammetjes. Ze lopen een beetje op hun eind, maar zijn nog best het aanzien waard. Er stond nauwelijks wind, waardoor er al vroeg grondmist ontstond. Hé, daar hebben we Freddy! Die heeft vast zijn toetje niet opgegeten... Oud en nieuw Tiendeveen maakt zich op voor een rustige avond. Het was een lekkere wandeling. Samen met Freddy ging ik voldaan op huis aan.

Gisteren ben ik met een fotoclubmaatje naar de bossen van Gees gefietst. We hebben een lange wandeling gemaakt en vooral van paddenstoelen genoten. Na de paar dagen regen waren de omstandigheden ideaal. We hebben er dan ook heel wat gezien. We hebben lang niet alles met de camera vastgelegd: het was nat en een pietsie te donker onder de bomen. Hier een kleine bloemlezing. Hoewel het maar een klein zwammetje is, valt het kleverig koraalzwammetje door zijn kleur heel erg op. Je kunt hem bijna niet over het hoofd zien, en al helemaal niet als hij als enige boven op de stronk van een afgezaagde boom staat. Van deze weet ik de naam niet. Hij was maar klein, ongeveer vijf centimeter hoog. Ook deze kende ik niet, maar wat wil je ook als er ruim 2300 paddenstoelensoorten alleen al in Drenthe voorkomen... Het is de Paardehaartaailing. Het paardenhaar verwijst. denk ik, naar de dunne, zwarte steel die aan paardenhaar doet denken. Hiervan stonden er ontzaglij...