All-Inclusive. Nou ja, een beetje dan...
We hadden ons erg verheugd op een week in Beieren.
We hadden via Lidl-Reizen een All-Inclusive vakantie geboekt in Hotel Almberg in Philippsreuth, op 300 meter van de Tsjechische grens, noord van Passau. Dat is midden in het Beierse Woud, op ruim 800 km van huis.
Het is een prachtig gebied en we hoopten dat we die week zouden kunnen genieten van de herfstkleuren.
We hebben in Nederland prima ervaringen met All-Inclusive en we keken er erg naar uit om deze week eens lekker te kunnen ontspannen.
De heenreis was een genot. We hadden ons voorgenomen om rustig aan te doen en ongeveer halverwege te overnachten. Na een bezoekje aan Blomberg, waar ik vroeger gewoond heb, vonden we in het dorpje Edermünde het Gasthaus Werner waar Frau Heidi ons prima verzorgde.
De volgende dag arriveerden we na een prachtige rit door voormalig Oost-Duitsland bij Hotel Almberg. De omgeving was schitterend en de herfstkleuren konden niet mooier. We waren er precies op het goede moment.
Tijdens het inchecken maakten we kennis met de eigenaresse. Er waren nog een paar gasten in de lobby en we hadden toen al uit de gesprekken begrepen dat dit soort arrangementen puur bedoeld was om de verliesgevende zomerperiode te overbruggen.
Nou dat straalde de dame perfect uit. Ze deed geen enkele moeite om ons het gevoel te geven dat we welkom waren.
Een van de argumenten om dit hotel te boeken was dat er (gratis) Wifi was. Ik wilde nog wat kunnen werken en Monique wilde ook graag zo nu en dan het internet op kunnen. Nu bleek dat Wifi alleen gratis was voor het eerste apparaat. Voor ieder volgend apparaat moest je € 3 betalen. Nou is dat niet echt veel, maar het is niet gratis, zoals in het arrangement was beschreven.
Onze kamer bleek op de derde verdieping te liggen, en het hotel had geen lift. Dat was jammer, want Monique verrekte van de pijn in haar rug en kon nauwelijks de trap op en af. Dat bleek geheel ons probleem te zijn. Een kamer op een lagere verdieping was niet bespreekbaar. Het was tenslotte een sporthotel en daar hielden ze geen rekening met mensen met klachten....
De volgende domper was de omvang van het All-Inclusive. Lidl-reizen had dit als volgt op de site gezet:
Bij de balie kregen we een papiertje overhandigd waarop stond wat het arrangement precies inhield.
De bediening was overigens prima. Allervriendelijkste Tsjechische en Hongaarse dames zorgen er voor dat er genoeg te eten en drinken was.
Oh ja: Wifi. Die was er inderdaad, en alleen in de openbare ruimtes. Op onze kamer hadden wij geen ontvangst.
De internetsnelheid was uitermate teleurstellend. Van werken was geen sprake, het openen van een mailtje duurde minuten. Het uploaden van foto's was al helemaal geen optie. Toen ik de eigenaresse daar over aansprak, zei ze dat we blij mochten zijn dat er in het dorp überhaupt internet was. Nee, ons Wifi-geld kregen we niet terug.
Dit alles was een behoorlijke domper op het vakantiegevoel. In Drenthe doen ze het stukken beter! De houding en het gedrag van de heer-en-mevrouw eigenaar waren nog net niet onbeschoft, maar daar was dan ook alles mee gezegd.
De omgeving was prachtig en wat dat betreft kwamen we helemaal aan onze trekken.
De teleurstelling over het hotel en het idee dat we daar een week zouden moeten zitten, maakten ons echter niet blij.
We besloten dan ook om zondag al te vertrekken, ook een beetje vanwege de weersverwachting: in de loop van de week was er kans op sneeuw en we hebben geen winterbanden. Jammer van het geld, maar beter voor ons humeur.
Bij het uitchecken vroeg de eigenaresse of we weggingen omdat het ons niet beviel. Dat beaamde ik. Daarmee was de kous af. Geen excuses, niet informeren naar de reden, helemaal niets. Ze nam de sleutel aan en dat was het.
We hebben ook van de terugreis genoten. Na een bezoek aan het Glasmuseum in Frauenau, dat een prachtige collectie oud en hedendaags glas heeft, gingen we via Velburg, waar ik ooit voor mijn werk in Hotel Zur Post had geslapen, richting het Thüringer Woud. Ook dat stond volop in herfstkleuren.
We vonden daar een Pension met een alleraardigste eigenaresse die ons de ochtend erna in de tuinkamer een heerlijk en uitgebreid ontbijt voorzette.
Na het ontbijt (en het krabben van de autoruit, want het had gevroren) aanvaardden we de thuisreis. Wederom genietend van het mooie landschap kwamen we tegen het eind van de middag aan.
Al met al hebben we fijne dagen gehad en konden we volop van de herfst genieten. Nu hebben we alleen de foto's nog...
We hadden via Lidl-Reizen een All-Inclusive vakantie geboekt in Hotel Almberg in Philippsreuth, op 300 meter van de Tsjechische grens, noord van Passau. Dat is midden in het Beierse Woud, op ruim 800 km van huis.
Het is een prachtig gebied en we hoopten dat we die week zouden kunnen genieten van de herfstkleuren.
We hebben in Nederland prima ervaringen met All-Inclusive en we keken er erg naar uit om deze week eens lekker te kunnen ontspannen.
De heenreis was een genot. We hadden ons voorgenomen om rustig aan te doen en ongeveer halverwege te overnachten. Na een bezoekje aan Blomberg, waar ik vroeger gewoond heb, vonden we in het dorpje Edermünde het Gasthaus Werner waar Frau Heidi ons prima verzorgde.
De volgende dag arriveerden we na een prachtige rit door voormalig Oost-Duitsland bij Hotel Almberg. De omgeving was schitterend en de herfstkleuren konden niet mooier. We waren er precies op het goede moment.
Tijdens het inchecken maakten we kennis met de eigenaresse. Er waren nog een paar gasten in de lobby en we hadden toen al uit de gesprekken begrepen dat dit soort arrangementen puur bedoeld was om de verliesgevende zomerperiode te overbruggen.
Nou dat straalde de dame perfect uit. Ze deed geen enkele moeite om ons het gevoel te geven dat we welkom waren.
Een van de argumenten om dit hotel te boeken was dat er (gratis) Wifi was. Ik wilde nog wat kunnen werken en Monique wilde ook graag zo nu en dan het internet op kunnen. Nu bleek dat Wifi alleen gratis was voor het eerste apparaat. Voor ieder volgend apparaat moest je € 3 betalen. Nou is dat niet echt veel, maar het is niet gratis, zoals in het arrangement was beschreven.
Onze kamer bleek op de derde verdieping te liggen, en het hotel had geen lift. Dat was jammer, want Monique verrekte van de pijn in haar rug en kon nauwelijks de trap op en af. Dat bleek geheel ons probleem te zijn. Een kamer op een lagere verdieping was niet bespreekbaar. Het was tenslotte een sporthotel en daar hielden ze geen rekening met mensen met klachten....
De volgende domper was de omvang van het All-Inclusive. Lidl-reizen had dit als volgt op de site gezet:
- All-Inclusive: ontbijtbuffet, middagsnack, soep, saladebuffet of lunchpakket (12.00-14.00 uur), koffie en koekjes in de namiddag (15.00-16.00 uur), 4-gangenmenu 's avonds, alcoholvrije dranken, tapbier en huiswijn (10.00-21.00 uur)
- 1x per week barbecue-buffet ’s avonds in het kader van de All-Inclusive verzorging (afhankelijk van het weer, alleen 's zomers)
- Kinderijs (15.00-16.00 uur, alleen 's zomers)
- Parkeerplaats (o.b.v. beschikbaar)
Bij de balie kregen we een papiertje overhandigd waarop stond wat het arrangement precies inhield.
- De gratis dranken waren: Cola (van een huismerk), Sprite, witte of gele limonade, mineraalwater (mit Gaz), bier uit het vat en rode of witte huiswijn. Andere dranken als Bitter Lemon, chocolademelk of alcoholvrij bier zaten niet in het pakket en moest je betalen.
- Koffie en thee werden alleen tijdens de blokuren geschonken en niet tijdens/na het diner. Voor andere koffie dan die uit de kan moest je betalen, ook voor koffie/thee na 16.00 uur.
- De bar was open tot 21.00, daarna ging alles op slot.
- De lunch bestond inderdaad uit een kop soep, één sneetje stokbrood en de saladebar, die voornamelijk koude groenten-in-het-zuur bevatte.
- Het vier gangen diner bestond uit soep, salade uit het saladebuffet, een prima bereid stukje vlees of vis en een hoopje koude, zure aardappelen, rijst of nudeln, al naar gelang het gerecht dat je gekozen had. Warme groenten waren er niet bij. Een toetje completeerde het geheel.
- In plaats van de lunch kon je ook bij het ontbijt een lunchpakket krijgen. Dat bestond uit één belegd broodje, een flesje frisdank (statiegeld vooraf betalen) en een zakje om het in te doen. Ieder volgend broodje kostte een Euro.
Het restaurant, de enige ruimte buiten de kamer waar je fatsoenlijk kon zitten, was buiten de blokuren gesloten.
Er was een soort ontspanningsruimte met een biljart, een fruitautomaat en wat zitjes, maar die ruimte was erg donker en hij stonk. Daar wilde niemand zitten.
De bediening was overigens prima. Allervriendelijkste Tsjechische en Hongaarse dames zorgen er voor dat er genoeg te eten en drinken was.
Oh ja: Wifi. Die was er inderdaad, en alleen in de openbare ruimtes. Op onze kamer hadden wij geen ontvangst.
De internetsnelheid was uitermate teleurstellend. Van werken was geen sprake, het openen van een mailtje duurde minuten. Het uploaden van foto's was al helemaal geen optie. Toen ik de eigenaresse daar over aansprak, zei ze dat we blij mochten zijn dat er in het dorp überhaupt internet was. Nee, ons Wifi-geld kregen we niet terug.
Dit alles was een behoorlijke domper op het vakantiegevoel. In Drenthe doen ze het stukken beter! De houding en het gedrag van de heer-en-mevrouw eigenaar waren nog net niet onbeschoft, maar daar was dan ook alles mee gezegd.
De omgeving was prachtig en wat dat betreft kwamen we helemaal aan onze trekken.
De teleurstelling over het hotel en het idee dat we daar een week zouden moeten zitten, maakten ons echter niet blij.
We besloten dan ook om zondag al te vertrekken, ook een beetje vanwege de weersverwachting: in de loop van de week was er kans op sneeuw en we hebben geen winterbanden. Jammer van het geld, maar beter voor ons humeur.
Bij het uitchecken vroeg de eigenaresse of we weggingen omdat het ons niet beviel. Dat beaamde ik. Daarmee was de kous af. Geen excuses, niet informeren naar de reden, helemaal niets. Ze nam de sleutel aan en dat was het.
We hebben ook van de terugreis genoten. Na een bezoek aan het Glasmuseum in Frauenau, dat een prachtige collectie oud en hedendaags glas heeft, gingen we via Velburg, waar ik ooit voor mijn werk in Hotel Zur Post had geslapen, richting het Thüringer Woud. Ook dat stond volop in herfstkleuren.
We vonden daar een Pension met een alleraardigste eigenaresse die ons de ochtend erna in de tuinkamer een heerlijk en uitgebreid ontbijt voorzette.
Na het ontbijt (en het krabben van de autoruit, want het had gevroren) aanvaardden we de thuisreis. Wederom genietend van het mooie landschap kwamen we tegen het eind van de middag aan.
Al met al hebben we fijne dagen gehad en konden we volop van de herfst genieten. Nu hebben we alleen de foto's nog...
Dit is het enige wat nog over is van het Hoofdkwartier van 3GGW in Blomberg.
Hier hebben we vijf jaar gewoond.
Gasthaus Werner
Hotel Almberg
Ons uitzicht vanuit de kamer.
Achter de bomen op de voorgrond ligt Tsjechië
Een van de vele zwarte roodstaarten. Dit is een vrouwtje.
Het is een echt wintersportdorp.
Nu is alles stil, maar gezien het aantal skischolen en verhuurpunten
is dat in de winter heel anders.
De Almberg. Rechts, iets boven het midden, zaten wij.
We reden er in de zon naartoe, maar hier was het wat grauw.
Groen met gele randjes?
In het midden een plekje in de zon.
Deze antieke tractor werd nog volop gebruikt.
Voor de kenners: een echte Gebr. Eicher.
De achterkant van het hotel.
De tuin van het Glasmuseum in Frauenau.
Spiegelende objecten in het water tonen de herfstkleuren van de bomen.
Een glazen ark.
De buitenmuur.
Hotel Zur Post in Velburg.
Eigenlijk zijn het drie gebouwen aan elkaar met in de gang een echte postkoets...
Velburg
Het pension in Hinternah, Thüringer Wald.
De tuinkamer met het ontbijt.
De eigenaresse met de thee.
