De blog van René Stout

Gisteren waren we met de fotoclub een "daggie uut", waarover later meer. We waren onder andere in Vollenhove. We dwaalden daar wat rond en op een gegeven moment kwam ik bij het haventje. Ik zag veel boerenzwaluwen vliegen. Soms verdween er een zwaluw onder de steiger, waarna er duidelijk het gepiep van jongen te horen was. Daar moest ik meer van weten... Ik ging op mijn buik op de steiger liggen en kon zo precies onder het hout kijken. Ja hoor: helemaal achterin, tegen de muur van het havengebouw, zag ik een nest zitten. Twintig centimeter onder de steiger zat een balk. Ik kon daar precies mijn camera op zetten en door wat te fiegelieren met het schermpje, kreeg ik het nest in beeld en kon ik ook scherp stellen. Toen was het een kwestie van wachten. Dat werd beloond.... Drie jongen zitten te wachten op thuisbezorgd.nl Er lijkt iets te gaan gebeuren... ..."Ja, hier moet je zijn!!! Voor het geval je ons niet ziet of hoort... ...

Vanmiddag was ik bij de slootjesdag die door I VN Hoogeveen was georganiseerd bij ' t Struunhuus in het Steenbergerpark . Ondanks de slechte weersverwachting was het gezellig druk. Het weer was uitstekend, we hebben maar twee keer hoeven schuilen voor een buitje. De kinderen gingen overigens gewoon door met hun speuractiviteiten... Dit bericht bevat een kort verslag met aan het eind de link naar het fotoalbum dat ik heb gemaakt. Het was een drukte van belang langs en op de vijver bij 't Struunhuus. Met schepnetjes langs de kant... ...en op vlotten... ...haalden de kinderen en de gidsen allerlei interessante waterdieren naar boven. Links de witte tent waarin kinderen zich konden laten schminken, rechts het strandje waar de vlotten in elkaar werden gezet, daaronder de kinderen, ouders en IVN-gidsen met schepnetjes, emmers en determinatiekaarten. In deze emmer een poelslak, twee visjes, schaatsenrijders, rode watermijt, ruggenzwem...

Zoals ik in het vorige bericht al meldde, was ik bij het Oude Diep op zoek naar de weidebeekjuffer. We hadden geluk: we zagen één mannetje. Hij had een plekje gevonden aan een stengel midden in het beekje. Op de foto was hij slecht te zien, dus besloot ik om in de gratis app Polarr eens te kijken wat ik daar aan kon veranderen. Dit is het origineel. Je kunt aan de donkere vleugels zien dat het een beekjuffer is, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Dit is dezelfde foto. maar dan wat bewerkt. Ik vind het resultaat best wel mooi, al zeg ik het zelf... Hier kun je zien wat ik heb gedaan. In het kort: Ik heb hem eerst bijgesneden. Bij dynamica de hooglichten wat minder, de schaduwen veel lichter, wat meer wit en zwart erin. Bij Basis de belichting en de helderheid wat meer en het contrast fors vergroot. Bij atmosfeer meer diffuus en minder ontwaas. Ik had van tevoren geen idee wat ik moest doen, ik heb gewoon aan wat schuifjes zitten prutsen ...

Op ons fietstochtje op zoek naar orchideeën kwamen we ook bij het "Oude Diepie", een mooi beekje met helder stromend water. We stopten daar om te kijken of de we weidebeekjuffer konden vinden. Daarover later meer. Dit bericht gaat over de grote roodoogjuffer. Het wemelde van de libellen en waterjuffers. Diverse tandems waren eitjes aan het leggen. Dat zie je vaker, dus heel veel aandacht besteedde ik daar niet aan. Tot ik iets vreemde meende te zien: tijdens het eitjes leggen verdween niet alleen het achterlijf van een vrouwtje onder water, maar dook ze compleet onder! Gekker nog: soms ging ze zo diep dat het mannetje ook onder we waterspiegel verdween. Thuis gekomen, las ik dat de grote roodoogjuffer, want dat was het, dit regelmatig doet. Het is een vreemd gezicht om deze fragiele beestjes soms minuten lang onder water te zien verdwijnen. Ik laat het hier uitgebreid zien, dan kun je mee genieten. Klik bij de filmpjes eerst op het driehoekje om ze te starten. K...

Donderdagochtend had Henny een activiteit voor NM-gidsen in het bezoekerscentrum van het Dwingelderveld. Het was mooi weer, dus besloten we om er een dagje van te maken. Terwijl zij binnen was, vermaakte ik me in de tuin van het bezoekerscentrum. Daar is genoeg te zien. Daarna hebben we wat over het Dwingelderveld gezworven, onder andere op zoek naar de zonnedauw, die nu weer overal zijn kop op steekt. We zagen nog meer moois.... Het heideblauwtje. Dit is het mannetje. Dat kun je zien aan de blauwe binnenkant van de vleugels. De vleugels zijn al behoorlijk versleten. Hij heeft zijn beste tijd gehad. Het kleine zonnedauw is ook weer van de partij. Die zwarte vlekjes zijn gevangen vliegen. Een walstro-soort. Gewone dopheide. Bloeiend gras. De gewone vleugeltjesbloem. Het bloemetje van het klein blaasjeskruid. Dit plantje eet watervlooien, die het met een soort automatisch valletje vangt. Twee dames genieten van ...