Maansverduistering... bloedmaan ... ja, wij ook....
Tja, zo'n natuurfenomeen mag en wil je niet missen, natuurlijk: een heldere lucht, 32 graden en het Dwingelderveld om de hoek...
Dus togen wij tegen zonsondergang naar het Dwingelderveld om daar langs het pad over de heide een mooie plek uit te kiezen om de maansverduistering te bekijken.
We gingen niet voor de mooie foto's, dan hadden we een statief mee moeten nemen. Nee, we gingen voor de beleving.
Natuurlijk hadden we wel de camera's bij ons, want je wist tenslotte maar nooit...
Dus togen wij tegen zonsondergang naar het Dwingelderveld om daar langs het pad over de heide een mooie plek uit te kiezen om de maansverduistering te bekijken.
We gingen niet voor de mooie foto's, dan hadden we een statief mee moeten nemen. Nee, we gingen voor de beleving.
Natuurlijk hadden we wel de camera's bij ons, want je wist tenslotte maar nooit...
Een mooie lucht aan de kant van de Zon.
Hoe ziet het er aan de andere kant uit?
Eindelijk, ruim een uur na de opkomst van de Maan, zien we hem door de heiige lucht heenkomen.
In het begin moet je heel goed kijken, het lijkt een schim.
De huifkar van de Vollemaantocht komt voorbij.
De Maan is nu beter te zien. De kernschaduw mooi in het midden.
Rechts onder in beeld zie je een rode stip. Dat is Mars.
Door het stof in de atmosfeer kleurt hij zo rood als de lamp op een toren.
Er kwamen ook de nodige satellieten voorbij. Hier zie je er twee:
Linksonder en middenonder zie je kleine streepjes. Dat zijn ze.
De volledige verduistering is afgelopen.
Aan de linkerkant is de Maan nu lichter. Daar zit hij in de halfschaduw van de Aarde.
De Maan, Mars en mijn knieën.
Links schijnt de Zon weer op de Maan.
Hier zie je goed hoe fel de Maan in het Zonlicht schijnt.
We fietsen terug. De Maan geeft nu al zo veel licht dat we onze schaduwen over de heide zien glijden.
Eenmaal thuis, zien we dat de Maan bijna uit de schaduw van onze Aarde ontsnapt is.
Alles is weer zoals het het hoort. Tevreden gaan we slapen.
