Het Uffelter Binnenveld in de winter

Vanochtend ben ik met Niek naar het Uffelter Binnenveld geweest. Tussen het geweld van het Dwingelderveld en het Holtingerveld zou je bijna vergeten dat Drenthe talloze kleinere gebiedjes heeft die zeer het bezoeken  waard zijn.

Het Uffelter Binnenveld is in beheer bij het Drentse Landschap. Doordat er geen honden mogen komen, zijn de reeën die hier leven niet zo schichtig als elders en is de kans dat je ze aantreft - en dat ze niet meteen wegschieten - best wel groot.

Het was een prachtige winterdag: de Zon scheen, de lucht was blauw en in de schaduw zag het wat wittig op de bladeren en de grond. Er stond nauwelijks wind, dus het was genieten.

Het Uffelter Binnenveld bestaat uit stukken bos, grasland en open heide met vennen.

Het witte is geen wollegras, maar gras met daarop ijskristallen.

Deze blauwe reiger stond zich in de Zon te warmen.

In de verte zat ook een buizerd van het lekkere weer te genieten,

onderwijl speurend naar muizen.

Een schitterend gezicht.

In plaats van een donker spiegelbeeld in het water,
heeft de boom nu een witte tegenpool.

Het topje van een berijpte varen.

Dichter bij de grond is hij bedekt met talloze ijskristallen en ijsplaatjes.

De plek is prima, maar nu even niet...

We hadden ze niet verwacht, zo midden op de dag.

Des te groter was de verrassing toen we een sprong reeën zagen grazen.

Een bok (een achtender!) en vijf geiten en kinderen.

Een prachtig gezicht.

Dit is de route.

Het was weer een mooie dag.