De schoorsteenveger.
Gisteren hadden we onverwacht bezoek van de schoorsteenveger.
Toen Monique gisterochtend de kamer in kwam, hoorde ze een heel raar geluid. Toen ze eropaf liep, ontdekte ze dat er een vogel in de gaskachel klem zat. Zo nu en dan zag ze een vleugel, maar voornamelijk hoorde ze hem in de kachelpijp fladderen.
Uiteraard riep ze mij naar beneden. Ik moest meteen denken aan die keer dat er in Apeldoorn een merel in de pijp van de CV-ketel was gevallen...
Ik probeerde met mijn hoofd achter de kachel te komen om te zien wat er precies aan de hand was. Het vreemde was namelijk dat we zo nu en dan een vleugel zagen, maar dat de vogel kennelijk niet in staat was om vanachter de kachel vandaan te komen. Ik kon de vogel wel pakken, maar hij leek vast te zitten.
Om een hoekje kijken lukte niet, dus pakte ik mijn mobiel erbij en maakte een foto. Op de foto konden we zien dat hij op de een of andere manier klem zat. Er zat dus niets anders op dan de kachelpijp te demonteren in de hoop dat hij dan door de pijp de kamer in zou kunnen vliegen.
Terwijl ik de pijp demonteerde, deed Monique de gordijnen dicht en zette de tuindeuren in de keuken open om de vogel een zo weinig stressvolle route naar buiten te bieden.
En ja hoor: toen ik het stukje dat aan de kachel zat horizontaal had gedraaid, fladderde de spreeuw de kachel uit, en natuurlijk precies naar dat ene spleetje van 5 cm dat nog tussen de gordijnen zichtbaar was.
Gelukkig kon ik hem zonder al te veel moeite vangen en heb hem naar de tuin gebracht, waar hij na een bedankje het luchtruim koos.
Daarna konden we alles weer in elkaar zetten en het koolgruis van de vloer halen.
Maar de spreeuw was gered!
Hoe hij in de kachel terecht is gekomen, is ons een raadsel, want op de schoorsteen staat toch echt zo'n metalen roosterding dat vogels buiten moet houden. Maar ja, als ze de lente in de kop hebben, weet je het nooit...
Toen Monique gisterochtend de kamer in kwam, hoorde ze een heel raar geluid. Toen ze eropaf liep, ontdekte ze dat er een vogel in de gaskachel klem zat. Zo nu en dan zag ze een vleugel, maar voornamelijk hoorde ze hem in de kachelpijp fladderen.
Uiteraard riep ze mij naar beneden. Ik moest meteen denken aan die keer dat er in Apeldoorn een merel in de pijp van de CV-ketel was gevallen...
Ik probeerde met mijn hoofd achter de kachel te komen om te zien wat er precies aan de hand was. Het vreemde was namelijk dat we zo nu en dan een vleugel zagen, maar dat de vogel kennelijk niet in staat was om vanachter de kachel vandaan te komen. Ik kon de vogel wel pakken, maar hij leek vast te zitten.
Om een hoekje kijken lukte niet, dus pakte ik mijn mobiel erbij en maakte een foto. Op de foto konden we zien dat hij op de een of andere manier klem zat. Er zat dus niets anders op dan de kachelpijp te demonteren in de hoop dat hij dan door de pijp de kamer in zou kunnen vliegen.
Terwijl ik de pijp demonteerde, deed Monique de gordijnen dicht en zette de tuindeuren in de keuken open om de vogel een zo weinig stressvolle route naar buiten te bieden.
En ja hoor: toen ik het stukje dat aan de kachel zat horizontaal had gedraaid, fladderde de spreeuw de kachel uit, en natuurlijk precies naar dat ene spleetje van 5 cm dat nog tussen de gordijnen zichtbaar was.
Gelukkig kon ik hem zonder al te veel moeite vangen en heb hem naar de tuin gebracht, waar hij na een bedankje het luchtruim koos.
Daarna konden we alles weer in elkaar zetten en het koolgruis van de vloer halen.
Maar de spreeuw was gered!
Hoe hij in de kachel terecht is gekomen, is ons een raadsel, want op de schoorsteen staat toch echt zo'n metalen roosterding dat vogels buiten moet houden. Maar ja, als ze de lente in de kop hebben, weet je het nooit...
Van onder naar boven kijkend, zie je dat de spreeuw met zijn snavel in de kachelpijp zit
en kennelijk zijn kop niet kan draaien.
Hij kon dus alleen maar terug de pijp in, wat hij gelukkig deed.
