Lente in het Dwingelderveld
Vanmiddag ben ik na de molen doorgefietst naar het Dwingelderveld. Jan had gezegd dat de adders weer wakker waren, en ik was benieuwd of ik ze nu zou kunnen vinden. Bij de radiotelescoop is een walletje en daar liggen ze graag.
De veldleeuweriken kwerelierden boven de heide dat het een lieve lust was en de wereld lag er schitterend bij, dus alleen de tocht er naartoe was al een genot.
De adderwal is zo langzamerhand algemeen bekend. Vanuit de verte kon ik al zien dat er in ieder geval één adder te bekijken was.
Grappig om dan te merken dat die adders dan kennelijk heel belangrijk zijn en al het andere niet. Toen ik 'mijn' foto's gemaakt had, liep ik rustig verder langs de wal en vond, naast een ijverige hommel, een aantal lieveheersbeestjes die ook lekker in het zonnetje zaten. Helemaal aan het eind van de wal lag een levendbarende hagedis (zo heet de soort) te genieten. Helaas schrok hij toen iemand een eindje verderop zijn fiets van het slot klikte en was hij ineens verdwenen. Gelukkig had ik nét een foto kunnen maken.
Iets verderop stond het klein hoefblad te bloeien, en wéér een eind verder stond een lammetje lekker bij zijn moeder.
Ja hoor het is nu écht lente!
De veldleeuweriken kwerelierden boven de heide dat het een lieve lust was en de wereld lag er schitterend bij, dus alleen de tocht er naartoe was al een genot.
De adderwal is zo langzamerhand algemeen bekend. Vanuit de verte kon ik al zien dat er in ieder geval één adder te bekijken was.
Grappig om dan te merken dat die adders dan kennelijk heel belangrijk zijn en al het andere niet. Toen ik 'mijn' foto's gemaakt had, liep ik rustig verder langs de wal en vond, naast een ijverige hommel, een aantal lieveheersbeestjes die ook lekker in het zonnetje zaten. Helemaal aan het eind van de wal lag een levendbarende hagedis (zo heet de soort) te genieten. Helaas schrok hij toen iemand een eindje verderop zijn fiets van het slot klikte en was hij ineens verdwenen. Gelukkig had ik nét een foto kunnen maken.
Iets verderop stond het klein hoefblad te bloeien, en wéér een eind verder stond een lammetje lekker bij zijn moeder.
Ja hoor het is nu écht lente!
Hier ligt een adder lekker te zonnen.
Deze had het wel gezien en kroop wat verder naar achteren.
Prachtig, dat zigzagpatroon.
Het heeft wel iets weg van dit patroon op de radiotelescoop dat door het spiegelen van de zon ontstond.
Een van de vele lieveheersbeestjes.
De levendbarende hagedis.
Aan de dikke buik te zien, gaat dat baren binnenkort gebeuren...
Het klein hoefblad, parmantig naar de zon gekeerd.
Twee krentenbomen vol in bloei.
Lief hè?
