De blog van René Stout

Gisterochtend was het prachtig weer: de zon scheen, het was windstil en de bomen waren wit van de sneeuw. Maar..... het zou gaan dooien. Dus wilde ik er snel opuit om van het weer te genieten. Monique ging mee en zo gingen we op pad. Nou, genieten was het zeker! En precies op tijd, want halverwege de wandeling, die uiteraard langer duurde, of eigenlijk: langzamer verliep, dan gepland, kreeg de zon zo veel kracht dat de sneeuw in de boomtoppen begon te ontdooien. En dat leverde bijzondere situaties op: boven ons dooi, en om ons heen vorst. Sneeuw op takjes ontdooide en gleed eraf, maar zodra de sneeuw los kwam van het opgewarmde hout, bevroor het water weer en bleef het alsnog als ijs hangen. In de wijke (sloot) vielen klonten sneeuw uit de boomtoppen en dat leidde tot een bijzonder concert en schouwspel van luide plonzen en grote kringen. We kwamen een speelse witte labradoedel tegen die met zijn baasjes aan de wandel was. Ook hij genoot met volle teugen. Vooraf hadden we in ...

We hebben op school geleerd dat water in drie vormen voorkomt: waterdamp, water en ijs. Vanochtend vond ik op de vijver een vierde: nog-net-niet-gesmolten-sneeuw-op-water. Als je goed kijkt, zie je het water een beetje golven. Op de grens van water en sneeuw zie je de vormen van de vlokken nog. Even later was een deel van de sneeuw gesmolten.

Ik wilde dit stukje eerst Crea Bea noemen, maar Kroni Moni, leek me, gezien de aard van de foto's, leuker. Het zit namelijk zo: Toen het nieuwe Multifunctionele Centrum van Tiendeveen in gebruik genomen werd, kwam het schoolgebouw leeg te staan. In dat oude gebouw woont nu een heel creatieve familie die de boel graag op stelten zet. Ze houden daar ook erg van verkleedpartijtjes. Toen Monique daar lucht van kreeg (via een oproepje in ons dorpskrantje), twijfelde ze geen moment en bood ze aan om te helpen met het (ver)naaien van de (ver)kleedkleren. En dat doet ze met heel veel plezier! Hier een indruk. Het atelier Een knoopje hier, een glittertje daar. De winterkoningin  past haar kroon. Wow, wat een mooie kraag! Nu maar hopen dat het niet te hard gaat waaien. Het is daar een gezellige boel. En dit zijn ze dan, hier in de zomerversie: Kunst op stelten .

Ik had het album al via Google+ gedeeld. Hier nogmaals vanaf de blog:

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: sla je gegevens op meerdere plaatsen op. Een van de wetten van Murphy luidt: Als het kapot kán, gáát het kapot (en meestal op het slechtste moment). Als je dus jouw gegevens op je computer zet, en je maakt geen backup, ben je ze op een gegeven moment kwijt. De oorzaak kan van alles zijn: de harde schijf gaat kapot, er komt een virus op, een crimineel zet de computer op slot of jij (of een familielid) gooit de gegevens per ongeluk weg. Hetzelfde geldt voor een externe harde schijf: dat is niets anders dan een stukje van je computer met een snoertje er tussen. Wat niet slim is : Geen backups maken. Het apparaat waar de gegevens op staan, gaat echt een keer kapot of wordt gestolen. Wat een beetje slim is : Regelmatig een backup maken op een externe harde schijf of een DVD. Het risico van kapot gaan wordt daardoor kleiner. Maar: als die backup in hetzelfde huis ligt als de computer, loop je risico door brand, een vernietigende stroompiek do...

Tegenwoordig hebben heel veel mensen een smartphone. Vaak is dat een telefoon die op Android werkt. Daar is per definitie een Google-account aan gekoppeld. Iedereen heeft daardoor zijn eigen e-mail, agenda, contactenlijst, aantekeningenboekje (Keep), harde schijf (Drive), foto's (Google+), scanner (camera en Drive samen) en zijn eigen bladwijzers/favorieten (Chrome). Meestal synchroniseren we alle gegevens die we daar opslaan en bewerken. Zodra je op een PC. laptop of Chromebook inlogt, komen die gegevens daar dus ook te staan. Maar dat zorgt misschien voor problemen... Stel dat Teun en Jet allebei een Android smartphone hebben, en dat zoon Jan, die niet meer thuis woont, maar regelmatig met de was langs komt, er ook een heeft. Teun is op de PC in Chrome aan het werken in zijn Drive en met zijn e-mail. Jet wil even op de PC want ze wil een lange mailt schrijven en dat gaat op de mobiel toch wat lastig. Teun gaat netjes aan de kant en Jet klikt op de kop van Teun, rechts...

Vandaag waren we bij de buren op de koffie. Dat was om meerdere redenen een genoegen. Een daarvan was dat ik zo een mooie plek had om de bezoekers van hun tuin te bekijken en op de foto te zetten. Ondanks het dubbelglas waar ik doorheen moest fotograferen, heb ik flink wat bezoekers aardig vast kunnen leggen. Een van de twee boomklevers Meneer merel... ...en zijn vrouw Een van de twee heggenmussen Een matkop (of glanskop, ik kan het verschil niet zien) Meneer groenling en, en daar was het eigenlijk om begonnen... Meneer grote bonte specht

Freddy vroeg of ik zin had om met hem mee te gaan voor de watervogeltelling. Dat had ik wel. Dus gingen we vanochtend op weg naar twee vennen in de buurt. Laarzen aan, want het was wat nat, en natuurlijk nam ik de verrekijker en de camera mee. Erg veel watervogels zagen we niet bij het eerste ven: een stuk of vijftig wilde eenden en wat wintertalingen. Dat gaf niet, want het was prachtig weer, dus we genoten sowieso. Om bij het tweede ven te komen, liepen we door een stuk omgeploegd land. We zakten soms tot kuitdiepte weg, maar dat gaf niets, want we hadden laarzen aan. Watervogels zagen we niet: veel te veel begroeiing langs de kant en ook nog eens grote rietvelden in het water. Bovendien lag er ijs en daar houden watervogels niet van. Ik liep vast een klein stukje vooruit. En toen gebeurde het... Op nog geen vijf meter van mij vandaan lag een reegeit lekker in het ochtendzonnetje te slapen. Ik kon haar prachtig zien, want ze lag wat lager dan het akkerland waarin ik stond...

Kijk, dát is nou nog eens leuk: Na een heel prettig gesprek met de helpdesk van Ziggo viel vandaag deze brief in de bus. Bij Ziggo werken echte mensen!!! Dank je wel, Eva!

Computercriminelen worden steeds slimmer. Wat hebben we zoal gehad de afgelopen jaren? Virussen : programma's die jouw computerbestanden of programma's beschadigen, waardoor je niet meer normaal op de PC kunt werken. Fishing : mailtjes die van (onder andere) de bank lijken te komen, en waarin staat dat er iets is fout gegaan en dat je even opnieuw moet inloggen om alles weer goed te krijgen. Het probleem is dat je niet op de echte website uitkomt, maar op een site die daar erg veel op lijkt. Je logt daar in en huppa: criminelen hebben jouw inloggegevens. Telefoontjes  van Microsoft (bijvoorbeeld) waarbij een aardige meneer zegt dat jouw computer een probleem heeft. Hij kan dat voor je oplossen als je even naar een website gaat en daar op een knop klikt. Vervolgens zit jouw PC op slot en kun je er niets meer mee. Tegen betaling kan de vriendelijke meneer dat probleem voor je oplossen. Randsomware : via een bijlage in een vaag mailtje hebben criminelen kans gezien om een pr...

Je zou denken dat je alleen mooie of bijzondere dingen ziet in officiële natuurparken en reservaten. Dat is natuurlijk niet waar. Wij hadden dat vroeger zelf ook: Als rasechte Hagenaars dachten we dat je herten en wilde zwijnen alleen in het Nationale Park De Hoge Veluwe tegen kon komen. Pas toen we in Apeldoorn gingen wonen, kwamen we er achter dat deze dieren overal op de Veluwe te zien waren, zelfs op nog geen twintig minuten fietsen van ons huis... Zo vind je ook de prachtige grote zaagbekken op nog geen twee minuten lopen van ons huidige huis in Drenthe. Gewoon, in het Linthorst Homan kanaal... Het vrouwtje zwemt voorop. Zij heeft een bruine kop en een fraai kapsel.

Zo, eindelijk weer eens een blog.... Tja, dat krijg je als je zo veel initiatieven ontplooit dat je voor geen enkele activiteit eigenlijk genoeg tijd overhoudt om hem góed te doen... Maar ja: zo ben ik nou eenmaal. Een van de nieuwe activiteiten in 2015 is dat Niek en ik er eens in de twee weken op uit willen trekken om te genieten en foto's te maken. We trapten het jaar gisteren af in het Fochteloërveen  ( English summary ) . Dat is een prachtig hoogveengebied op de grens van Friesland en Drenthe. Aangezien er de laatste jaren kraanvogels broeden, is het een officieel reservaat. Kraanvogels hebben we niet gezien, maar we hebben genoten van al het andere! Woensdag was de enige mooie dag deze week. We hadden het dus goed getroffen. Niek kent daar de weg en met hem als gids dwaalden door het prachtige land. Natuurlijk hebben we de markante 18 meter(!) hoge uitzichttoren beklommen die ons een adembenemend uitzicht bood over de door de laagstaande zon goudgekleurde vlakt...