Het Fochteloërveen

Zo, eindelijk weer eens een blog....
Tja, dat krijg je als je zo veel initiatieven ontplooit dat je voor geen enkele activiteit eigenlijk genoeg tijd overhoudt om hem góed te doen...

Maar ja: zo ben ik nou eenmaal.
Een van de nieuwe activiteiten in 2015 is dat Niek en ik er eens in de twee weken op uit willen trekken om te genieten en foto's te maken.
We trapten het jaar gisteren af in het Fochteloërveen (English summary) . Dat is een prachtig hoogveengebied op de grens van Friesland en Drenthe. Aangezien er de laatste jaren kraanvogels broeden, is het een officieel reservaat.
Kraanvogels hebben we niet gezien, maar we hebben genoten van al het andere!

Woensdag was de enige mooie dag deze week. We hadden het dus goed getroffen.
Niek kent daar de weg en met hem als gids dwaalden door het prachtige land.
Natuurlijk hebben we de markante 18 meter(!) hoge uitzichttoren beklommen die ons een adembenemend uitzicht bood over de door de laagstaande zon goudgekleurde vlakte met daarin azuren vennen.
Ik heb geprobeerd om de sfeer in de foto's een beetje te (re)creëren, maar dat viel niet mee.

Er lag nog ijs op het water toen we aankwamen.

De toren in de vorm van een 7.

Een lust voor het oog, dit al bijna 15 jaar oude bouwwerk.

Alsof je een kijkdoos in gluurt...

Genieten van de stilte, zowel in beeld als in geluid.

Er was geen leven te bekennen, dus daalden we na een kwartiertje genieten de trappen weer af om bij een vogelhut te gaan kijken.

Daar was genoeg te zien. Dankzij het windstille weer waren de honderden eenden uitgezwermd over de plas en lagen ze lekker te genieten van het winterzonnetje.

Heel veel wilde eenden zagen we, maar ook smienten (we hoorden hun kenmerkende gemiauw achterin de plas), krakeenden en talingen.

Op een gegeven moment zagen we een havik. Hij probeerde en passant een eend uit het water te vissen, maar dat was een brug te ver, dus vloog hij verder om zijn geluk elders te beproeven.

Ik zag nog even een glimp van een vos, maar die was zo snel weer verdwenen dat we hem niet op de foto konden krijgen,

Heel veel wilde eenden, met achterin wat smienten.

Lekker genieten

Prachtig...

In de boom zit een havik te loeren op een prooi.

Een krakeend bekijkt ons aandachtig, maar stoort zich gelukkig niet aan ons.

Toen we onze boterhammetjes op hadden en we genoeg gezien en genoten hadden, gingen we op pad voor een wandeling langs de plas.

We zagen en hoorden in de verte drie roofvogels jagen. Een ervan besloot op eigen houtje op pad te gaan en ging even later in de buurt in een boom zitten.

Niek besloot er heel rustig naartoe te lopen om te proberen hem wat beter in beeld te krijgen.

Ik gokte erop dat hij op een gegeven moment weg zou vliegen en hield mijn camera in de aanslag voor het geval hij mijn kant op zou komen.

We hadden geluk: hij bleef lang zitten en vloog uiteindelijk mijn kant op om zo'n honderd meter verderop weer te gaan zitten. Dat leverde voor ons allebei mooie plaatjes op.

De vogel was erg bont van tekening en vertoonde niet echt het standaard buizerdgedrag. Daardoor wisten we niet wat het was.

Pas na uitgebreide studie van de foto's kwamen we tot de conclusie dat het toch een buizerd was.