Piepshow
De mensen die ons kennen, weten dat we allebei veel van de natuur houden. Dat is een mooie overeenkomst. Graaf je wat dieper in dit onderwerp, dan zul je zien dat er wat verschillen zichtbaar worden als het gaat om de beleving ervan.
Neem nu bijvoorbeeld muizen...
Als je muizen in de vrije natuur gadeslaat, is het een genot om ze te bekijken: ze scharrelen rond over en onder takken en bladeren, en als ze een nest hebben, kun je het treffen dat je ziet dat ze gras, mos of eten dat ze gevonden hebben, naar het nest brengen.
Zo heb ik eens, zittend op een bankje in het park Sorghvliet in Den Haag, een kwartier lang zitten kijken naar een muis die op nog geen twee meter van mij vandaan grassprietjes naar zijn holletje sleepte.
Of neem die kampeerweek in Drie op de Veluwe, waar een bosmuis op vijf meter van de tent in het bos een holletje had. Na een tijdje wisten we precies welke route hij steeds volgde op zoek naar eten.
Muizen eindigen vaak in de maag van een vos, uil, ooievaar of reiger. Dit kun je goed zien als je een uilenbal uit elkaar plukt (onder water, dan stuift het niet zo en komen de haartjes makkelijk los).
Anders wordt het wanneer er muizen in je huis zitten. Bij ons gebeurt dat regelmatig, vooral in de winter.
Gelukkig zitten ze alleen in de ruimte tussen de plafond op de eerste verdieping en de vloer daarboven, dus niet de leefruimtes. Het klinkt wel gezellig als je ze hoort lopen en je hebt er weinig last van.
Op de tussenvloer boven de studio en de bijkeuken horen we ze niet meer. Ik heb het daar kennelijk mooi muisdicht gekregen tijdens het isoleren.
We horen ze zo nu en dan boven de slaapkamer. En geloof me: als je bij ons 's nachts in bed ligt, en dus helemaal niets hoort doordat het zo stil is, klinkt het geluid van een rennende, springende of knagende muis alsof er een regiment steenmarters aan het oefenen is!
De afgelopen weken was het weer zo ver. We werden er zelfs wakker van als er een vrijwel recht boven ons zat te knagen.
Er moest dus iets gebeuren.
Nu heb ik ooit een val gekocht waarin muizen wel naar binnen kunnen, maar niet meer naar buiten. Uiteraard gebruik ik geen spullen die beestjes dood maken!!!
Dus zaagde ik een stuk uit de vloer op zolder en zette ik de val daar neer, goed gevuld met pindakaas en chocolade.
Helaas: ik hoorde de beestjes wel aan de val knagen, maar ze kwamen niet naar binnen.
Dat vond ik niet leuk. Misschien waren dit wel heel grote muizen, die er niet in pasten.... Het lawaai dat ze maakten was er hard genoeg voor :-(
Om daar achter te komen, strooide ik rond de val wat fijn zand op de vloer. Ik dacht dat ik dan aan de voetsporen wel zou kunnen zien wat het voor dier was.
Tot mijn geruststelling werkte dat , en zag ik alleen muizensporen, en in de buurt ook alleen muizenkeutels.
Dus besloot ik om zelf een val te maken. Ik nam een lamp uit de tuin en ging daar mee aan de slag.
Om een nu al heel lang verhaal kort te maken: binnen 24 uur had ik drie muizen gevangen!
Ik heb ze op de foto gezet en daarna een heel eind van ons dorp in de natuur los gelaten.
Het is nu weer stil boven de slaapkamer. Toch wel een rustig gevoel.
Neem nu bijvoorbeeld muizen...
Als je muizen in de vrije natuur gadeslaat, is het een genot om ze te bekijken: ze scharrelen rond over en onder takken en bladeren, en als ze een nest hebben, kun je het treffen dat je ziet dat ze gras, mos of eten dat ze gevonden hebben, naar het nest brengen.
Zo heb ik eens, zittend op een bankje in het park Sorghvliet in Den Haag, een kwartier lang zitten kijken naar een muis die op nog geen twee meter van mij vandaan grassprietjes naar zijn holletje sleepte.
Of neem die kampeerweek in Drie op de Veluwe, waar een bosmuis op vijf meter van de tent in het bos een holletje had. Na een tijdje wisten we precies welke route hij steeds volgde op zoek naar eten.
Muizen eindigen vaak in de maag van een vos, uil, ooievaar of reiger. Dit kun je goed zien als je een uilenbal uit elkaar plukt (onder water, dan stuift het niet zo en komen de haartjes makkelijk los).
Anders wordt het wanneer er muizen in je huis zitten. Bij ons gebeurt dat regelmatig, vooral in de winter.
Gelukkig zitten ze alleen in de ruimte tussen de plafond op de eerste verdieping en de vloer daarboven, dus niet de leefruimtes. Het klinkt wel gezellig als je ze hoort lopen en je hebt er weinig last van.
Op de tussenvloer boven de studio en de bijkeuken horen we ze niet meer. Ik heb het daar kennelijk mooi muisdicht gekregen tijdens het isoleren.
We horen ze zo nu en dan boven de slaapkamer. En geloof me: als je bij ons 's nachts in bed ligt, en dus helemaal niets hoort doordat het zo stil is, klinkt het geluid van een rennende, springende of knagende muis alsof er een regiment steenmarters aan het oefenen is!
De afgelopen weken was het weer zo ver. We werden er zelfs wakker van als er een vrijwel recht boven ons zat te knagen.
Er moest dus iets gebeuren.
Nu heb ik ooit een val gekocht waarin muizen wel naar binnen kunnen, maar niet meer naar buiten. Uiteraard gebruik ik geen spullen die beestjes dood maken!!!
Dus zaagde ik een stuk uit de vloer op zolder en zette ik de val daar neer, goed gevuld met pindakaas en chocolade.
Helaas: ik hoorde de beestjes wel aan de val knagen, maar ze kwamen niet naar binnen.
Dat vond ik niet leuk. Misschien waren dit wel heel grote muizen, die er niet in pasten.... Het lawaai dat ze maakten was er hard genoeg voor :-(
Om daar achter te komen, strooide ik rond de val wat fijn zand op de vloer. Ik dacht dat ik dan aan de voetsporen wel zou kunnen zien wat het voor dier was.
Tot mijn geruststelling werkte dat , en zag ik alleen muizensporen, en in de buurt ook alleen muizenkeutels.
Dus besloot ik om zelf een val te maken. Ik nam een lamp uit de tuin en ging daar mee aan de slag.
Om een nu al heel lang verhaal kort te maken: binnen 24 uur had ik drie muizen gevangen!
Ik heb ze op de foto gezet en daarna een heel eind van ons dorp in de natuur los gelaten.
Het is nu weer stil boven de slaapkamer. Toch wel een rustig gevoel.
De muis bij de camping in Drie.
Muizensporen in de sneeuw op de vijver.
Op een ochtend vond ik in het bos bij ons dorp dit muizenholletje met rijp rond de ingang.
De warme lucht van zijn adem was tot rijp bevroren. Heel apart!
De inhoud van een uilenbal die ik ooit eens uitgeplozen heb.
Drie muizen en twee spitsmuizen zaten er in!
Het zand. Geen ratten, geen steenmarters, muizen slechts, gelukkig!
Links de val die kennelijk te kleine ingangen had.
Rechts mijn val. Hij werkte, want het deurtje zit dicht en er is van de pindakaas gegeten.
Helaas had de muis kans gezien om zich door het kiertje aan de bovenkant naar buiten te wurmen.
De nieuwe deur paste beter. Binnen een uur was het raak!
Even later: nummer twee...
...en de volgende ochtend heb ik de derde naar buiten gebracht.
Toen was het weer stil...
Ik blij en Monique blij, elk om een heel andere reden ;-)
