Drie maal is scheepsrecht

Vooruit, nóg maar een keer de waterhoentjes.

Ik was niet thuis, maar de dames wel. De waterhoentjes waren er weer: ze zaten gezellig naast elkaar op de schutting.

Maar iets leek er niet in orde. En ja hoor, daar had je het al: de beestjes waren bang voor de exotische parkiet!

We hadden dat beest een paar maanden geleden hier gezien. Waarschijnlijk is hij ontsnapt, hoewel niemand in het dorp weet waar hij gewoond zou hebben.
Hij at mee van het vogelvoer dat hij her en der in tuinen vond, maar na een paar weken was hij verdwenen, meer naar de zuidkant van het dorp.

En nu, precies nu we waterhoentjes op bezoek hadden, was hij ook hier.
De waterhoentjes waren zo bang voor hem dat ze pardoes het dak van de buren op vlogen.
De parkiet ging ze achterna. Hij zocht misschien gewoon een speelmaatje...

Monique pakte resoluut haar mobiel en legde het tafereel vast.

Helaas was het dak nogal glad door het ijs dat op de pannen lag, dus glibberden de waterhoenen naar beneden. Dat was niet zo'n leuk gezicht.

Gelukkig kwam alles goed. De parkiet hebben we daarna niet meer terug gezien, de waterhoentjes wel.

Wat kan het toch spannend zijn in je eigen tuin! Wij hoeven helemaal niet naar Afrika voor een safari!

Drie-op-een-rij


Wat beweegt daar toch achter die liguster?


Whoe, een eng groen beest!
Wegwezen!!!

Populaire posts van deze blog

Vlinders in Frankrijk

Een fazant in de tuin!

De grootste vogel van Nederland