Een vos!
Een paar dagen geleden besloten we na het eten nog een wandeling te gaan maken.
Het weer was lekker opgeknapt en we wilden er even opuit.
We besloten naar het landgoed Rheebruggen te gaan. Dat ligt niet te ver weg en je ziet daar bijna altijd wel wat.
We hadden wederom geluk: na nog geen kwartier lopen zag ik iets vreemds in een weiland zitten. Het bleek een vos te zijn die daar op zijn dooie gemak wat rondscharrelde op zoek naar lekkere hapjes.
We hebben hem zeker vijf minuten kunnen bekijken. Het hoogtepunt was een mooie sprong naar een prooi.
Tegen het eind van de wandeling zagen we nog drie reeën die in de buurt van een bosrand stonden te grazen. Gelukkig liepen ze niet weg toen ze ons zagen. We konden ze kennelijk duidelijk maken dat ze niets van ons hoefden te vrezen.
Het weer was lekker opgeknapt en we wilden er even opuit.
We besloten naar het landgoed Rheebruggen te gaan. Dat ligt niet te ver weg en je ziet daar bijna altijd wel wat.
We hadden wederom geluk: na nog geen kwartier lopen zag ik iets vreemds in een weiland zitten. Het bleek een vos te zijn die daar op zijn dooie gemak wat rondscharrelde op zoek naar lekkere hapjes.
We hebben hem zeker vijf minuten kunnen bekijken. Het hoogtepunt was een mooie sprong naar een prooi.
Tegen het eind van de wandeling zagen we nog drie reeën die in de buurt van een bosrand stonden te grazen. Gelukkig liepen ze niet weg toen ze ons zagen. We konden ze kennelijk duidelijk maken dat ze niets van ons hoefden te vrezen.
Daar staat hij in de late avondzon.
Een prachtexemplaar!
Hij liep wat heen en weer...
...tot hij ineens zijn staart rechtte...
...en met een sierlijke sprong...
...een prooi verschalkte.
Daarna ging hij gewoon verder.
Hier de drie reeën die nog even voor ons poseerden.
