Tuinpracht
Ik kan er maar niet genoeg van krijgen....
De nachtstand.
Dat scheelt droogmaken als het geregend heeft...
Het vlasbekje, al jaren een vaste bewoner.
De vrouwenmantel blijft prachtig na een bui.
De kleine vos.
Tijdens de vlindertelling is hij massaal gezien.
In mijn tuin is het pas de tweede die ik zie.
Ik weet nog steeds niet wat het is.
Hij is jaren geleden spontaan in de tuin opgekomen en er staan er sindsdien steeds een stuk of vijf.
De hommels weten hem wel te vinden...
Dat lichte staafje bovenaan de bloem zijn de stamper en de meeldraden.
Die komen onderaan de bloem naar buiten en buigen bovenaan weer naar binnen.
De top buigt zo als een douchekop naar beneden, in de bloem.
Als er dan een hommel op de deurmat gaat zitten,
komt hij met zijn kop tegen de meeldraden en de stamper aan. Op zijn kop zit, als het meezit, stuifmeel van de vorige bloem. Zo bevrucht de hommel zijn gastvrouw en pikt hij nieuw stuifmeel op voor de volgende.
In zwart-wit vind ik hem ook erg mooi.
Er kwam ook nog even een hooiwagen langs.
