Zonsondergang en het Zwarte Gat
Zaterdagavond toverde de Zon weer eens een schitterend kleurenpalet in de hemel.
De avond erop genoten we van de laatste dag-uren in het Zwarte Gat zuidoost van Zuidwolde.
Er was weer genoeg te zien. Ondanks de wind, kreeg ik het toch voor elkaar om een paar diertjes mooi op de foto te krijgen.
Alleen de langsvliegende ijsvogel niet, die was veel te snel...
De avond erop genoten we van de laatste dag-uren in het Zwarte Gat zuidoost van Zuidwolde.
Er was weer genoeg te zien. Ondanks de wind, kreeg ik het toch voor elkaar om een paar diertjes mooi op de foto te krijgen.
Alleen de langsvliegende ijsvogel niet, die was veel te snel...
Na een vochtige en onrustige middag kleurde de hemel prachtig oranje.
Aan de vorm van de wolken en wolkjes is te zien dat de atmosfeer nog niet helemaal tot rust is gekomen.
En daar zat zo maar het heideblauwtje-vrouwtje,
uiteraard op een struikheidetakje.
De tijger- of wespenspin is een typische nazomerspin.
Kenmerken zijn de geel-zwarte tekening en het laddertje in het web.
Het Zwarte Gat is een vrij klein gebiedje,
maar het herbergt verscheidene biotopen.
In de sloot bloeit de egelskop nog.
Ook het pijlkruid was er in overvloed.
Daar heb ik geen foto van gemaakt.
In het gras vind je talloze propjes van aan elkaar genaaide grashalmen.
Ik dacht dat spinnen daar hun eitjes in legden, maar gisteren zagen we wat het echt is: het nestje (huiskamer) van de viervlekwielwebspin.
Hier zie je een spin in de kamer zitten.
Iets verder, rechts onder, hangt er een in een web.
Als je goed kijkt, zie je de poten.
Dit is de spin in vol ornaat.
We zagen die avond geen ree.
Gelukkig konden we teren op een heel mooie ontmoeting de avond ervoor, toen een ree op nog geen dertig meter van ons vandaan op haar dooie gemak het pad overstak waar wij van de zonsondergang stonden te genieten, en langzaam tussen het uitgebloeide Jacobskruiskruid verdween.
Een abstracte foto tot slot.
De kleuren van die avond...