Wit

Toen ik vanochtend om zes uur wakker werd, zag ik voor de derde keer deze week een witte wereld. Ik stond op en maakte er een foto van. Ik was helaas net te laat om er een sterrenhemel op te kunnen zetten: ik zag nog net het laatste stukje heldere lucht dicht trekken....
Geen probleem, ook zonder sterren was het een mooi gezicht.

Ik besloot nog even te blijven liggen, maar om wel bijtijds op te staan om een wandeling te kunnen maken voordat de hondenbezitters de sneeuw zouden verstoren.

Op het moment dat ik buiten kwam, zag ik Freddy lopen. Hij had een heel grote groep ganzen gezien en was even snel zijn camera gaan halen. Samen liepen we snel naar het eind van de straat.
De rest van het verhaal staat bij de foto's.

Zes uur in de morgen.

Môgge Freddy...

Hier zitten de ganzen...

..en daar loopt de boer met zijn hond. 

De boer wil de ganzen niet op zijn land hebben en jaagt ze met veel lawaai weg. 

Fijn, zo'n boer!

Een paar minuten later komt er een grondmist opzetten
die voor een prachtig plaatje zorgt.

Je kunt de ganzen nog wel horen (ze zitten nu bij de buurman),
maar niet meer zien.

Ook daar worden de verjaagd, dus vliegen ze maar ergens anders heen.
Een paar komen vlak bij mij in de buurt. 

Nog meer grondmist.

Over de bessenakker aan de overkant ligt een goudkleurige deken.

Zie je?

Deze kat, ja, wat doet-ie daar eigenlijk?

De wijke is langzaam aan het dichtvriezen...

...terwijl erboven een vlucht ganzen passeert.

Een prachtig schouwspel: aan de oppervlakte groeien ijskristallen
en sluiten zo langzaam het water in...

...tot er een laag ijs is gevormd.

Sneeuw, water en ijs vormen een prachtig tafereel.

Dit filmpje toont de ganzen die door de boer aan het schrikken zijn gemaakt.

Bij het kanaal hoorde ik een vogelgeluid dat ik niet kende.
Het bleek een vrouwtje knobbelzwaan te zijn dat aan het roepen was.
Het mannetje zwom twintig meter van haar vandaan.
Ik heb geen idee wat er aan de hand was.