Een vierkante meter tuinleven

Na de grote boten bij Hoek van Holland richtte ik gisteren de blik op het kleine in, op en om onze vijver.
Als je daar rustig voor gaat zitten, zie je zo veel...

Deze kleine vuurvlinder zat op zijn gemak nectar te lebberen.

Deze lantaarntjes zitten te paren.

Men zegt dat deze houding de inspiratie is geweest voor onze liefdesharten.

Na het paren blijft het mannetje het wijfje in de nek vasthouden

tot zij de eitjes heeft gelegd.

Zo voorkomt hij dat een concurrent de vader wordt in plaats van hijzelf.

Planten groeien weliswaar (meestal) langzaam, maar ze zien toch kans om onbedoeld met elkaar in de knoop te raken.

Dit blad van het drijvend fonteinkruid probeert door een watergentianenblad heen te groeien en drukt daarbij dat blad deels onder water.

De watergentiaan in knop, wachtend op de volgende dag.

Dan mag zij één dag bloeien.

De schaatsenrijder. Als je op de foto klikt. zie je zijn bolle oogjes.

De lege larvehuid van een libel.

De witte dingetjes zijn de 'touwtjes' waarmee de jonge libel zich vastbindt aan de larve.

Omdat de poten in het begin zacht zijn, kan hij zichzelf niet vasthouden en verankert hij zich aan de larve.

De poten van de larve bevatten weerhaken.

Zo kan hij aan de stengel vast blijven zitten, zelfs als de libelle eruit is gekropen.