Struiksprinkhaan

Vanochtend riep Monique me naar beneden: er zat een sprinkhaan op het vliegengordijn in de keuken. Of ik die even buiten wilde zetten.

Nu weet je misschien dat Monique tegenwoordig beestjes best wel interessant vindt, maar dat ze vooral niet te dicht bij haar moeten komen.
Ik bracht het beestje dus naar buiten, en wilde er eigenlijk wat foto's van maken. Helaas lag mijn spul buiten bereik. Monique had haar mobiel wel in de buurt, dus maakte zij er wat foto's van. Dat ging toch wat lastig, dus bood ze op een gegeven moment aan om het beestje op haar arm te nemen zodat ik mijn camera kon halen!!!

Dat hebben we gedaan. Daarna hebben we van het beestje genoten: hij (het was een mannetje) wandelde heel rustig op en neer.
Even later heb ik hem in de budleia gezet, waarvan hij meteen begon te eten.
Dat was een heel leuk begin van de dag! Monique: ik ben trots op je!!!

Dit is hem: de struiksprinkhaan.
Ook hier is zijn wetenschappelijke naam veel interessanter: punctatissima, met héél veel stippeltjes.


Het bewijs: hij zit op de hand van Monique.


Is het geen schatje? 

Op de budleia gezet, begon hij meteen een gaatje te maken en te eten.


Als je goed kijkt (eventueel klikken voor de vergroting) zie je al die stippeltjes.
Je herkent hem makkelijker aan de bruine onderbenen.

Hier zie je zijn monddelen goed (door het gaatje heen kijken).


Populaire posts van deze blog

Vlinders in Frankrijk

Een fazant in de tuin!

De grootste vogel van Nederland