Ondanks de buien was de open dag in het Dwingelderveld een succes

De weersverwachting voor gisteren liet niet veel te raden over: 99% kans om nat te worden.
Of om hagel of sneeuw om je oren te krijgen, samen met forse windstoten.

De verwachtingen over het bezoekersaantal waren dan ook bepaald niet hoog gespannen en iedereen had dikke kleren aan.
Ik zou er ook zijn om onze molen De Zaandplatte te vertegenwoordigen, samen met Erik, Guus en Albert.
Henny was als gids-voor-mini-excursies ingepland. Dus besloten we om daar samen naar toe te rijden. Niet op de fiets, zoals we eerder gedacht hadden. Met deze weersverwachting hadden we daar weinig zin in.

Uiteindelijk viel het met de buien best mee. Na een voorzichtige start in de ochtend begon het rond lunchtijd gezellig druk te worden. Naschrift: Namtuurmonumenten meldde zojuist dat er zo'n 2600 bezoekers zijn geweest.

Ik had volop gelegenheid om foto's te maken.
Die staan dan ook niet in de blog, maar in een album. De link daarnaartoe staat verderop.

Op de terugweg reden we nog wat binnendoor. Dat leverde ons een mooie verrassing op: we zagen heel in de verte twee vlekken in een weiland staan. Te weinig voor schapen, te groot voor reeën. Het bleken twee kraanvogels te zijn! Waarschijnlijk waren het de vogels die in het Dwingelderveld broeden. Wie verwacht nou dat ze kilometers verderop eten staan te zoeken? Wij niet!
Op de foto zijn ze best goed herkenbaar. Ik had dat gezien de afstand (zeker driehonderd meter) niet verwacht.

Daarna zagen we in de Boerenveensche plassen naast wat meeuwen, die voorzichtig de droogvallende grond aan het testen waren, een slobeend, een ganzengezinnetje en wat kleine plevieren. Die laatste doen hun naam eer aan: we zagen ze pas na een paar minuten turen heen en weer scharrelen. Vlak bij huis spotte Henny nog een buizerd.

Dat was een mooie dag.

De nieuwe maquette van het Dwingelderveld is van schapenwol gemaakt.

Toen we de spullen bij de Zaandplatte terug brachten,
stonden de molen en de bloeiende krenten en sleedoorns fraai in de zon.

De kraanvogels.


Pa, ma en zes jongen.


De heer en mevrouw wilde eend.


Een slobeend in het middagzonnetje.
Zie je hoe lang zijn snavel is?


Een kleine plevier, herkenbaar aan zijn masker en gele oogring.




Een mooie buizerd.

Je hoeft niet in te loggen.
Klik op de eerste foto om de vergrotingen te bekijken.
De tweede foto is een filmopname van het gezang van de groenling van de eerste foto.

Populaire posts van deze blog

Vlinders in Frankrijk

Een fazant in de tuin!

De grootste vogel van Nederland